ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
12.2.2019 | 01:39

Οι 'Ερωτες

Εκεί που βλέπω το τελευταίο επεισόδιο του Grey's anatomy, με πιάνει μια τρελή μελαγχολία και βάζω το τραγούδι αυτό το χαρακτηριστικό του 13 reasons why, που ο Κλέι χορεύει με την Χάννα...Και σκέφομαι, αν ποτέ έχω ζήσει τέτοιον έρωτα, που να σε πνίγει, να σε γεμίζει με χαρά και λύπη και ανέκαθεν, μετάνοια.Και θυμάμαι τη πρώτη μου σχέση, που κράτησε απο τα 14 ως τα 22, 8 ολόκληρα χρόνια αυτοκαταστρογής... χωρίς παρεξήγηση. Ήταν ότι πιο έντονο, πιο σκληρό, πιο δύσκολο και ότι πιο όμορφο έχω νιώσει. Νόμιζα πως δε θα τελείωνε ποτέ, δεν φανταζόμουν πως θα επιβίωνα αυτό το χωρισμό. Βλέπεις, τότε, δεν υπήρχε τίποτα σημαντικότερο, τίποτα που να με εμπόδιζε, τίποτα που να φοβόμουν όσο φοβόμουν να τον χάσω. Ο πρώτος έρωτας είναι αυτός που δε σε κρατάει τίποτα, που δεν έχεις εμπειρία για να ξέρεις ποια είναι τα οριά σου, που σταματάς, κι απλά τα δίνεις όλα, όλα κι οτι θέλει ας γίνει... Κι όσο κι αν θέλω να πιστεύω πως τώρα είναι πολύ καλύτερα, αναρωτιέμαι, θα υπάρξει άλλη τέτοια αγάπη, τόσο έντονη, τόσο αληθινή; Γιατί όσες φορές κι αν περάσουν, καμιά δε φτάνει την έξταση, την ένταση, το συναίσθημα της πρώτης αγάπης.
5
 
 
 
 
σχόλια
Είναι η γνωστή έκσταση της τοξικής σχέσης. Αν σκεφτείς καλά καλά, και θυμηθείς, θα δεις ότι ίσως δεν ήσουν και τόσο χαρούμενη. Δεν ήταν και τόσο ιδανικος. Μίλησες και μόνη σου, για αυτοκαταστροφή. Μπορείς και σου αξίζει να ζήσεις ένα μεγάλο έρωτα όπου θα νιώθεις πολύ όμορφα, και μόνο! ❤️
Στον πρώτο έρωτα είμαστε Tabula rasa. Αθώοι, ίσως και αφελείς δίνουμε την ψυχή μας όλη, δεν κρατάμε τίποτα. Αγαπάμε απόλυτα. Πόσες φορές όμως μπορείς να αγαπήσεις απόλυτα στη ζωή σου; Καθώς μεγαλώνουμε μαθαίνουμε να κρατάμε πιο πολλά απ' το εαυτό μας. Αγαπάμε χωρίς όμως το στοιχείο του απόλυτου.
Σίγουρα υπάρχει κάτι καλύτερο (και δυστυχώς και "πολλά" χειρότερα) ίδιο όμως δεν είναι ποτέ τίποτα για πολλούς λόγους όπως η ηλικία σου, οι εμπειρίες σου, το άλλο άτομο κλπ. (δε νομίζω στα 22 σου ή 25 ή όσο είσαι τώρα, να έδινες πάλι το ίδιο απλόχερα και εύκολα ,ας πούμε,πχ τα αισθήματα σου, ούτε τα όρια σου λογικά θα είναι τα ίδια.)"Γιατί όσες φορές κι αν περάσουν, καμιά δε φτάνει την έκσταση, την ένταση, το συναίσθημα της πρώτης αγάπης."Δεν είναι αγώνας αλλά ακόμα και αν ήταν, η τελευταία αγάπη (δηλαδή ο άνθρωπος που θα μείνει για πάντα) μπορεί (και θα πρεπε θεωρητικά και πρακτικά) και να τη ξεπεράσει. (ψιλό-άσχετο) Στιχάκι (από ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια): "να μην σε νοιάζει αν είσαι η πρώτημα να κοιτάς να είσαι η τελευταία" Το τραγούδι: https://youtu.be/NXhNFq_AgTA
Scroll to top icon