ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βγαίνω με κάποιον εδώ και λίγο καιρό και όσο το έχουμε συζητήσει, υποτίθεται ότι έχουμε σχέση. Ουσιαστικά αυτό καλύπτει τα περί αποκλειστικότητας και ότι δεν βγαίνουμε με άλλους ερωτικά.Το θέμα είναι ότι ενώ αυτός μου αρέσει και έχει καλά στοιχεία στον χαρακτήρα του, στις απόψεις του και αποπνέει μια φυσική ευγένεια που την εκτιμώ νιώθω ότι δεν καλύπτομαι επαρκώς. Με τη συμπεριφορά του δεν ξέρω καν αν ενδιαφέρεται πραγματικά για μένα, ουσιαστικά στο κομμάτι της επικοινωνίας εννιά στις δέκα φορές η παρακίνηση είναι δική μου. Δεν παίρνει πρωτοβουλίες ούτε για το που θα πάμε και δεν κάνει αυτές τις μικρές κινήσεις που να δείχνουν σκέψη κι ενδιαφέρον. Αν δεν υπήρχαν φορές που πραγματικά τα πάμε καλά και περνάω όμορφα ή αν δεν με κοιτούσε με έναν πολύ γλυκό τρόπο ή αντίστοιχα εγώ εκείνον θα το εληγα γιατί δεν νιώθω πραγματικό ενδιαφέρον. Είναι σα να λείπει κάτι.Να το ληξω άραγε τώρα γιατί όντως αν δεν υπάρχει τρομερός ενθουσιασμος από την αρχή δεν θα αλλάξει; Είναι ζήτημα συστολών ή απλής αδιαφορίας και ότι απλά είναι μαζί μου γιατί από το τίποτα, καλή είμαι κι εγώ;