ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απόψε τελειώνει (ημερολογιακά) ο χειμώνας. Από παιδί με συγκινούσε ιδιαίτερα η αλλαγή των εποχών. Ζωγράφιζα πολύ από μικρή. Μεγαλώνοντας με επισκέψεις στα χωριά των παππούδων μου στην Ήπειρο κάθε Σ/Κ από μωρό, έμαθα να αγαπώ τη φύση, τα χρώματα και τα αρώματα της. Και κάθε εποχή ήταν για μένα γιορτή. Ακόμη θυμάμαι πόσο συγκινούμουν όταν έβλεπα κυκλάμινα ανάμεσα από τα φύλλα στο δάσος ή χαμομήλια διάσπαρτα σε λιβάδια. Το τραγούδι των τζιτζικιών, η ύστατη ωδή στην ζωή... Τα πρώτα άνθη πάνω στα κλαδιά...Έμαθα να γίνομαι ένα με τη φύση και να την αφουγκράζομαι. ενώ ταυτόχρονα την ευχαριστούσα για ό,τι ερέθισμα μου δώριζε οπτικά. Πλέον,διανύοντας την τρίτη δεκαετία της ζωής μου, αναπολώ μαζί με εκείνες τις εικόνες και αγαπημένα πρόσωπα που τις συνέθεταν.Απόψε το άρωμα της άνοιξης ίσως κρύβεται έξω στη γωνιά του μπαλκονιού. Ανοίξτε συμβολικά το παράθυρο πριν φύγει αυτός ο χειμώνας...ίσως έτσι μαζί του πάρει ό,τι μας προκάλεσε θλίψη...κι αφήστε χώρο στο δωμάτιο για ό,τι προκαλέσει σκίρτημα στην ψυχή, σαν τα παιδικά μας νοσταλγικά καλοκαίρια.