Λόγω οτι ένα δικό μου σχόλιο σε μια αναίτια επίθεση που δέχτηκα κρίθηκε ότι έπρεπε να διαγραφεί αναγκάζομαι (δυστυχώς) να επανέλθω ξανά.Και το κάνω αυτό όχι τόσο για μένα (τέτοιου είδους κακόβουλα σχόλια τα γράφω στα παλαιότερα των υποδημάτων μου τα παπούτσια) αλλά και για όσους όσους δέχονται λεκτική επίθεση κατά καιρούς εδώ μέσα, απο τους διάφορους αυτοαποκαλούμενους ειδικούς, αναλυτές, ειδήμονες κ.α. (sic) που κάνουν "Δίκη προθέσεων" θέλοντας να βγάλουν απλά τα δικά τους (συνήθως πικρόχολα) συμπεράσματα.Αλλά τι είναι η δίκη προθέσεων;Η δική προθέσεων είναι κακό πράγμα.Αποδίδεις σε μια πράξη μια πρόθεση, και στην συνεχεία καταδικάζεις την πρόθεση σε πρώτο βαθμό και κατά συνέπεια την πράξη.Το ορθό βεβαία είναι να καταδικάσεις ή να χειροκροτήσεις την ίδια την πράξη με βάση τα χαρακτηριστικά της και όχι με βάση την πρόθεση που της αποδίδεις που μπορεί να την εκτιμάς σωστά αλλά μπορεί και λανθασμένα. Η δίκη προθέσεων είναι μια στοχαστική και πολιτική αθλιότητα.Νομίζω ότι βιώσαμε ένα παράδειγμα δίκης προθέσεων σε ένα από τα σχόλια. Ελπίζω να μην χρειαστεί να επανέλθω. Με ένα συγνώμη τελειώνει το θέμα για μένα.Αυτά
28.2.2019 | 23:36
Η σοφία της απλότητας των παιδιών
Έχω ένα γλυκό κοριτσάκι που πάει στην Δευτέρα δημοτικού.Όταν καμιά φορά θέλω να την πειράξω, την ρωτάω κάπως περιπαιχτικά:- Γιατί να είσαι τόσο γλυκιά;Και αυτή μου απαντάει κατά καιρούς διάφορα, ανάλογα με την διάθεσή της, όπως : «Δεν ξέρω», «Έτσι» κ.α.Χθες το βράδυ όμως, μου έδωσε μιαν άλλη απάντηση:- Γιατί να είσαι τόσο γλυκιά;-Γιατί με αγαπάς!
9