ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι σε μια πόλη όπου ζω με τον σύντροφό μου. Στην αρχή περνούσαμε πολύ ωραία, ένιωθα ότι ήταν ερωτευμένος μαζί μου, ότι με αγαπούσε. Τώρα πλέων όλα αυτά χάνονται με τον καιρό, το βλεπω, δεν είμαι χαζη πλέων. Μπορεί όλα αυτά που κάνει να τα κάνει εσκεμμένα για να τον χωρίσω κιόλας. Για να σας δώσω να καταλάβετε, είμαστε μαζί δύο χρόνια, στον ένα περίπου χρόνο μέναμε σε ενα σπιτι με συνκατοικους και από κοινού αποφασίσαμε να βρούμε ένα δικό μας σπίτι για να έχουμε την άνεση μας. Στην αρχή ήταν πολύ ωραία, του μαγείρευα με αγάπη και φροντίζα πάντα να μη του λείψει τίποτα και αυτό κάνω μέχρι τώρα. Αλλά εκείνος λειπειί απ' το πρωί μέχρι το βράδυ και πάει και κάθεται με την παρέα του με σκοπό να έχουμε να μείνουμε μόνη μας παρά πολύ καιρό, ούτε σεξ κάνουμε. Το μόνο πράγμα που έχει στο κεφάλι του είναι να φύγει για διακοπες το καλοκαίρι, αλλά τα καλοκαίρια τα περνάμε πάντα χωριστά γιατί εγώ φεύγω για δουλειά σε νησί. Δεν έχουμε πλέων επικοινωνία, νιώθω λες και είμαι κάποια την οποία χαιρέτας στο δρόμο έτσι μια ελάχιστα γνωστή του. Δεν με ακουμπάει καν, έρχεται σπίτι μετά τη μια το βράδυ και ακόμα μέτα τη δουλειά πάει και κάθεται με τους φίλους του. Εχθές του είπα να περάσουμε χρόνο μαζί, ήρθε, διάβασε και έγραψε κάτι και μέτα έφυγε ξανά. Αλήθεια πνίγομαι, δεν μπορώ να φανταστώ να λέω στον εαυτό μου ότι θέλω να τον χωρίσω, δεν μπορώ γιατί είναι η ζωή μου, αλήθεια είναι, και δεν μπορώ να τον φαντάζομαι με άλλη. Κάθησα του μίλησα του είπα αν θέλει χρόνο μόνος του να σκεφτεί, αν θέλει να πάει με κάποια άλλη κοπέλα εφόσον εγώ δεν του δίνω αυτά που θέλει και εκείνος απλά μου είπε ότι θέλει να είναι μαζί μου . Αλλά πώς γίνεται αυτό; Όταν αγαπάς έναν άνθρωπο θέλεις να περνάς χρόνο μαζί του κι οχι να είναι το τελευταίο άτομο που θέλεις να βλέπεις.Είμαι πάρα πολύ στεναχωρημένη και δυστυχισμένη. Θέλω να φύγω αλλά δεν ξέρω που να πάω. Πόσο κρίμα.