ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

δεν έχουν καταλάβει ότι όσα λένε έχουν κόστος. Ανοίγουν το στόμα τους πετάνε βατράχια και ξαφνιάζονται όταν έρχεται ο λογαριασμός. Κι εγώ ξαφνιάζομαι, αναρωτιέμαι πως ζήσανε μέχρι τώρα και πως επικοινωνούν με άλλους ανθρώπους στην καθημερινότητά τους. Αναρωτιέμαι με τι ανθρώπους συναναστρέφονται και για την ποιότητα των μέχρι τώρα σχέσεων που είχαν. Λένε διάφοροι "μην ακούς τι λέει, τις πράξεις δες" σα να πρόκειται για προβληματικούς ανθρώπους που δεν έχουν μάθει τα βασικά και φέρονται αλλοπρόσαλλα. Δεν καταλαβαίνω ποιος θέλει τέτοιους ανθρώπους στη ζωή του και γιατί να συμβιβαζόμαστε με κάποιον που δεν ξέρει τι λέει, ακόμη και αν οι πράξεις του αποδειχτούν οι καλύτερες. Και αν δε συμβεί αυτό, αλλά αποδειχτεί... συνεπής σε όσα ακαταλαβίστικα λέει; Αν πάλι πάρουμε την καλύτερη εκδοχή, και οι πράξεις αποδειχτούν οι καλύτερες, πως συνεχίζουμε με κάποιον που έχουμε μάθει να μην παίρνουμε σοβαρά τα λόγια του; Κάθε φορά ό,τι και να λέει θα μπαίνει στο ένα αυτί και θα βγαίνει από το άλλο, και θα περιμένουμε αν το εννοεί ή όχι και αν τα λόγια γίνουν πράξεις; Και αν έρθει η στιγμή που εννοεί όσα λέει, πως θα το ξέρουμε; Δεν υπάρχει περίπτωση να μπω σε τέτοια διαδικασία, απλά αναρωτιέμαι τι εννοούνε όσοι μας συμβουλεύουν να κωφεύουμε. Μου είπε πως δεν είναι "σε φάση", "δεν υπόσχεται τίποτε" και ότι "δεν εμπιστεύεται τις γυναίκες". Τρεις δηλώσεις που τα λένε όλα, κι έτσι τον αποχαιρέτησα και του ευχήθηκα τα καλύτερα, αν και πρέπει να τα δώσεις για να τα πάρεις. Παραξενεύτηκε, ίσως νόμιζε πως θα προσπαθήσω να του αποδείξω κάτι. Τον έχω τώρα να μου γράφει διάφορα και να μου λέει πως δεν εννοούσε το ένα και δεν εννοούσε το άλλο και τα κάνει χειρότερα με κάθε λέξη. 42 χρονών άντρας και δεν ντρέπεται να παραδέχεται ότι δεν ξέρει τι λέει. Πάμε για άλλα, δεν πρόκειται να του απαντήσω ποτέ ό,τι είχα να πω του το είπα.