ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα καλησπερα.Αν και παρακολουθω εδω και πολυ καιρο τη σελιδα ειναι η πρωτη φορα που γραφω και εγω μια εξομολογηση.Λοιπον,ειμαι 18 και φετος δινω και εγω πανελληνιες.Παντα ημουν καλη μαθητρια και οι βαθμοι μου στο λυκειο ηταν παντα γυρω στο 17.5.Ειμαι θεωρητικη και απο τα θερινα στο φροντιστηριο διαβασα παντα σωστα και με προγραμμα,δεν εχω αφησει κανενα κενο σε κανενα μαθημα και ηλπιζα πως τωρα στις επαναληψεις θα ημουν λιγοτερο πιεσμενη.Λαθος! Απο τοτε που αρχισαμε τα επαναληπτικα κοντευω να κλαταρω,οι καθηγητες μας βαζουν 4 και 5 κειμενα στα λατινικα,5 ενοτητες μαζεμενες στο γνωστο και ιστορια αντιστοιχα.Το σαββατοκυριακο που καθομαι να διαβασω δεν ξερω απο που να αρχισω.Τωρα αυτο το 3ημερο δεν εχω βγει απο το σπιτι με σκοπο να διαβασω ολα αυτα που εχω για την ερχομενη βδομαδα και δεν εχω κανει σχεδον τιποτα,απλα κοιταζω το ταβανι και σκεφτομαι το ποσο πολυ θελω να περασουν αυτοι οι 3 μηνες που απομενουν.Δεν αντεχω ουτε λεπτο μεσα στο δωματιο μου,στο γραφειο μου νιωθω πως θα τρελαθω και αν βγω εξω ή αν δεν διαβασω μια μερα δεν θα βγουν ολα αυτα που εχω να κανω και θα μεινω πισω.Ολη τη χρονια ελεγα πως δεν θα τα παρατησω γιατι θελω παραα πολυ να μπω στη σχολη που εχω σαν στοχο και δεν ειναι καν τρομερα υψηλοβαθμη.(Φιλολογια και δεν στοχευω μονο στην αθηνα αλλα ειμαι προθυμη να παω οπουδηποτε υπαρχει το τμημα) Το θεμα ειναι πως δεν με βλεπω να αντεχω μεχρι τις πανελληνιες...Ξερω πως υπαρχουν πολυ σοβαροτερα προβληματα στη ζωη απο το πιεστικο μου προγραμμα και τη ψυχικη κουραση που νιωθω αλλα μου φαινεται δυσβαστακτη ολη αυτη η κατασταση..