Εγώ θα έλεγα, δεν του αξίζεις ..άφησε τον...και αν δεν το κάνεις τώρα θα το δεις αργότερα που τα οικονομικά σας θα χειροτερέψουν.....ο άνθρωπος δεν αλλάζει και όσο και αν θες να το παλέψεις το μέσα σου...πάντα θα υπάρχουν στιγμές που θα βγαίνει προς τα έξω και θα υπάρχουν κακες στιγμές...όσο περισσότερο πυκνώσουν τόσο περισσότερο ο χωρισμός θα διαφαίνεται...βέβαια υπάρχει και η λύση της ψυχανάλυσης που ίσως να μπορούσε να διαμορφωσει κάποια άλλη κατασταση...η απόφαση δικιά σου!
13.3.2019 | 09:06
Αγάπη η χρημα;; και τα δύο η τίποτα από τα δυο
Να σας πω κι εγώ τον προβληματισμό μου. Λοιπόν.. Είμαι 29 χρονών και είμαι από μια οικογένεια Όχι πλούσια αλλά ευκατάστατη. Ποτέ δε μου έλειψε τίποτα. Αντιθετως είχα όλα όσα ήθελα κ είμαι ευγνώμων γι αυτό. Έκανα διάφορες σχέσεις στη ζωή μου πληγωσα αλλά κ πληγωθηκα. Η χαριστική βολή ήταν το 2016 όταν έκανα μια σχέση που ξεκινησε έντονα αλλά σχετικά στις αρχές άρχισα να έχω κρισεις πανικου από διάφορες καταστάσεις που με πίεσαν κυρίως στα επαγγελματικά μου. Τότε απέκτησα φοβίες και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα φοβόμουν να βγω κι από το σπίτι μου. Έτσι λοιπόν η σχέση που είχα με χώρισε με συνοπτικές διαδικασίες.. μετά από λίγο καιρό κ ενώ ήμουν χάλια με τη βοήθεια δικών μου ανθρώπων και φιλων άρχισα να βγαίνω κ να νιώθω καλύτερα.. στο μαγαζί που δούλευε η κοπέλα του αδερφού μου και πήγα για καφέ γνώρισα τον άντρα μου. Με βοήθησε πάρα πολύ και στις κρισεις πανικου. Ήταν δίπλα μου από την πρώτη στιγμή και ακόμα κ τώρα μετά από δύο χρόνια που είμαστε κ αραβωνιασμενοι πλέον είναι δίπλα μου κ με στηρίζει σε όλα. Τον αγαπώ πολύ και πάντα θα τον σέβομαι για όσα έκανε για μένα. Το θέμα μου είναι το εξής. Ο άντρας μου είναι από μια φτωχική οικογένεια αλλά αυτό δε με ενοχλεί καθόλου. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι είναι 36 χρονών και ακόμα δεν έχει μια σταθερή δουλειά. Δουλεύει δεξιά κ αριστερά. Τεμπέλης δεν είναι αλλά ώρες ώρες μου δίνει την εντύπωση ότι είναι δειλός για κάποιο λόγο. Εμένα από την άλλη μ αρέσει ο άντρας να μου παρέχει ασφάλεια πως ότι κι αν συμβεί θα μπορέσει να με στηρίξει αλλά υπάρχουν κ φορές που ξεμένει από χρήματα και πληρώνω εγώ. Αυτό δε με ενοχλεί τόσο. κάπου κάπου είναι κ ανθρώπινο απλά σκέφτομαι αν θα μπορέσω να κάνω μαζί του οικογένεια. Θα μπορέσει να ανταπεξέλθει οικονομικα; δε θέλω να λείψει τίποτα στα παιδιά μου κ το φοβάμαι λίγο αυτο. Δουλεύω κι εγώ βέβαια αλλά κι αυτός σαν άντρας πρέπει θεωρώ να μου παρέχει μια ασφάλεια κ Όχι να φοβάμαι αν θα μας φτάσουν τα λεφτά να γεμίσουμε το ψυγείο. Έχω μάθει πολύ διαφορετικά και τώρα υπάρχουν στιγμές που ζορίζομαι κ προβληματίζομαι. Φαντάζομαι ότι είναι σπάνιο να βρεις άντρα που να είναι δίπλα σου και να σε αγαπάει κ να σ το δείχνει με κάθε τρόπο. Αλλά δεν είναι σημαντικό και να μπορεί να σου παρέχει μια οικονομική ασφαλεια; ειδικότερα από τη στιγμή που θέλουμε να κάνουμε κ οικογένεια.
5
