Μιλήστε ρε γμτ... Μιλήστε όταν σας αρέσει κάποιος-α...ωραια τα βλέμματα αλλά μη μένετε μόνο εκεί,στη χειρότερη δεν θα τον ξαναδείτε ποτέ (εκτός αν μενεις σε κάνα χωριό). Είναι κρίμα να υπάρχει τόση μοναξιά..και το να φας τα μούτρα σου στο πρόγραμμα είναι! Αν δε πέσεις δε θα σηκωθείς...
17.3.2019 | 18:45
Αγχος
Οταν πηγαινα δευτερα γυμνασιου, εβλεπα τα αλλα παιδια της ηλικιας μου να κανουν παρεες και να κανουν τις πρωτες τους σχεσεις. Εγω δεν ειχα τιποτα απο αυτα. Ανησυχουσα μηπως περασω ετσι την εφηβεια ( που δεν το ηθελα σε καμια περιπτωση). Ειχε δημιουργηθει μεγαλη πιεση στον εαυτο μου, σε σημειο να ειμαι μονιμα σε μια αγχωδη κατασταση. Μιλησα με τους γονεις μου, και μου ειπαν οτι εχω μελλον μπροστα μου. Με τον καιρο το ξεπερασα. Λογω του κλειστου χαρακτηρα μου αλλα και των περιστασεων, μεχρι σημερα, βρισκομαι στην ιδια κατασταση οπως πριν 4- 5 χρονια. Δεν εχω ουτε ενα ατομο για να βγω μια βολτα εξω, ουτε εχω κανει ποτε σχεση. Για καποιους μπορει να μην ειναι τιποτα το τραγικο, για εμενα ομως ειναι ο φοβος που ειχα την περιοδο εκεινη. Τις τελευταιες μερες, το αγχος εχει επιστρεψει, μαζι με τον θυμο που εχω για τον εαυτο μου και τις περιστασεις που οφειλονται για αυτην την κατασταση. Φοβαμαι οτι θα περασω ετσι το υπολοιπο της ζωης μου. Αν δεν εχει αλλαξει τιποτα μεσα σε 5 χρονια, τοτε γιατι να αλλαξει στα υπολοιπα? Ειμαι ατομο με καλο χαρακτηρα και ενδιαφεροντα. Γιατι να μενω τοσο πισω σε σχεση με τους αλλους?
3
