ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου πήγαν όλα στραβά κι ανάποδα. Έχασα και το άτομο που ενδιαφερόμουν ειλικρινά, δεν πρόκειται να την ξαναδώ. Πιο πριν, είχα άλλες πανωλεθρίες και γενικά, είμαι σε μια χρονική περίοδο 8 μηνών που όχι μόνο τίποτα δεν μου πάει καλά, ή έστω "σωστά" (στα αισθηματικά), αλλά πάω από το κακό στο χειρότερο και πέρασα και μεγάλο πόνο (συναισθηματικό), προσφάτως. Όλα ξεκίνησαν από τον Αύγουστο που έκανα μια καλή πράξη κι επέλεξα να είμαι τίμιος, ηθικός, χάνοντας μια αμαρτωλή ευκαιρία...Να μην τα πολυλογούμε κι επειδή σιχάθηκα τον εαυτό μου να κλαίω, να μιζεριάζω, να καταριέμαι αυτούς που μου ευχήθηκαν να πάθω κακό κιόλας, εκείνους που πήραν τα πάντα μακρυά μου και ειρωνεύονται κι από πάνω, όταν κατά τύχη τους συναντώ έξω... Ήρθε κάπως στο δρόμο μου μια νέα κοπελίτσα, πήγε να παιχτεί κάτι μεταξύ μας, έδειξε ξεκάθαρο ενδιαφέρον (για να γίνει κάτι), αλλά ήταν ντροπαλή. Έχουμε όμως μεγάλη διαφορά ηλικίας. Σε επιτρεπόμενα πλαίσια πάντα, φυσικά. Όμως αναρωτιέμαι... Θα ήταν πρέπον, μετά από όλα αυτά, τη νίλα και την αστάθεια, να τολμήσω να εμπιστευτώ, να πιστέψω, να ελπίσω; Θα ήταν φυσιολογικό, ενώ μέχρι τώρα ήθελα απεγνωσμένα να είμαι με κάποια που πλέον δεν γίνεται, ξαφνικά να προσπαθήσω να "οικοδομήσω" κάτι, με μια κοπελίτσα σχεδόν άγνωστη, επειδή έδειξε ενδιαφέρον εκείνη; Όχι, δεν θέλω να την εκμεταλλευτώ και δεν θα τη δω ως "υποκατάστατο", ίσα ίσα που είμαι άτομο με ευαισθησίες και έχω να δώσω πολλά...Είναι όμως και οι αμφιβολίες... Θα είναι αυτή εντάξει απέναντί μου; Θα μου φερθεί ανθρώπινα; Κι αν βγει μια από τα ίδια; Αν μου γράφει ξανά να πονέσω και να "μαρτυρήσω", όπως πριν; Αυτήν τη φορά, δεν θέλω να πάρω πρωτοβουλία. Θέλω άλλοι να μου πουν. Εγώ πάντως, μπορώ να εγγυηθώ ότι αν αποφασίσω να κάνω κάτι μαζί της, θα είμαι υπέροχος άνθρωπος, θα της χαρίσω τον καλύτερό μου εαυτό... Το θέμα όμως είναι, με αυτές τις συνθήκες και τα γεγονότα τα πρόσφατα, θα ήταν καλό/σωστό; Μα το σημαντικότερο... Όχι μόνο δεν έχω επιφάνεια, αλλά αντιμετωπίζω και "προβλήματα", δεν θα ήθελα να "απογοητεύσω" το κοριτσάκι, να ακούσει κάτι άσχημο, ή να την πάρει η μπάλα από τη _τοψυχιά κάποιων άλλων "ανθρώπων", μόνο και μόνο επειδή θα είναι μαζί μου... Ένας λόγος που έκρυβα πράγματα από εκείνη που μου έγινε τόσο απαραίτητη πριν λίγο καιρό, δεν ήταν άλλος από αυτόν. Τί θα κάνατε στη θέση μου;Είναι η δεύτερη φορά που ζητάω συμβουλή από το "κοινό". Χρειάζομαι γνώμες. Εγώ πλέον και έχοντας τις καλύτερες προθέσεις, όπου πάω, φέρνω την καταστροφή... Εκτός αυτού, σκέφτομαι τους άλλους ανθρώπους πάντα, θα έλεγε κανείς πως "ζω για εκείνους και όχι για μένα". Hit me with your answers. Το θέμα είναι σοβαρό, παρακαλώ να περάσει.