ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με μεγάλη στεναχώρια θα εξομολογηθώ το εξής...Πριν δυο χρόνια, νοίκιασα ένα σπίτι σε κάποιο άτομο. Κλασσικά, μετά από έξι μήνες σταμάτησε να με πληρώνει τακτικά. Είτε θα μου έδινε ένα μέρος του ποσού, ή δε θα πλήρωνε καθόλου. Φυσικά έπαιζε ρόλο ότι είχε χάσει τη δουλειά του και έψαχνε να βρει λεφτά από δω κι από κει. Το άσχημο είναι ότι και γω είχα οικονομικές δυσκολίες και χρειαζόμουν τα χρήματα αυτά(πλήρωνα δάνεια,φόρους, τα γνωστά). Τύχαινε δηλαδή να με κρεμάει τελείως και να μη μπορώ να καλύψω κάποια βασικά πράγματα. Δεν έφευγε όμως από το διαμέρισμα και γω δεν μπορούσα να πληρώνω εξώδικα, οπότε έκανα υπομονή. Γενικά ήμουν ευγενικός απεναντί του.Το χειρότερο όμως ήταν ότι δεν ήθελε να πάει στη μάνα του γιατί δεν είχε τις καλύτερες σχέσεις μαζί της.Μαντεύετε το λόγο. Δεν τον αποδεχόταν φαίνεται πλήρως για τις επιλογές του. Εντέλει σηκώθηκε κι έφυγε και πήγε στη μάνα του όμως... Μου άφησε φέσι 700 € στο λογαριασμό του νερού και τρία απλήρωτα νοίκια. Φυσικά ήμουν οργισμένος απέναντί του, αλλά δεν του το έδειξα. Αλλά ρε γαμώτο, νιώθω ότι μ' έπιασε κορόϊδο λίγο.Σεβαστό δηλαδή το πρόβλημα που έχεις με γονείς κλπ, αλλά και γω τι φταίω;