ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πλάκα από τους κουτσομπόληδες που νομίζουν πως ξέρουν τα πάντα για σένα. Είμαι γνωστό αντικοινωνικό στοιχείο (που θα έλεγε κι ο Βαγγέλης Μουρίκης στην αριστουργηματική ταινία ''ο βασιλιάς'' του Νίκου Γραμματικού), βοηθάω δυστυχείς ανθρώπους και αυτούς που οι άλλοι θεωρούν περιθωριακούς, αλλά δεν μιλάω στη γειτονιά μου ή στα μαγαζιά της γειτονιάς μου, δεν μου αρέσει να πιάνω φιλικές σχέσεις ή γενικά σχέσεις με τον κάθε τυχάρπαστο.Δεν το λέω για να περηφανευτώ ούτε για να πω ότι είναι κάτι φοβερό αυτό που κάνω, τίποτα δεν είναι, απλά έτσι είναι ο χαρακτήρας μου.Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι μένω είκοσι έξι χρόνια στην ίδια γειτονιά, σε δυτικό προάστιο της Αθήνας αλλά έχω τελείως τυπικές σχέσεις, που ακόμα κι αυτές τις αποφεύγω, καλημέρες, καλησπέρες, τι κάνετε, ακατάσχετες μπουρδολογίες μεταξύ γειτόνων δηλαδή.Η πλάκα είναι πως όσο δεν μιλάς με τους άλλους και σε βλέπουν αποσπασμένο στο δικό σου κόσμο, τόσο βγάζουν συμπεράσματα για τη ζωή σου. Χωρίς να σε ξέρουν.Με αποτέλεσμα να μένω είκοσι έξι χρόνια στην ίδια γειτονιά, από τον Σεπτέμβριο του 1993, κι όσοι καινούριοι κουτσομπόληδες έρχονται στην πολυκατοικία μου ή στα δίπλα σπίτια, να με βλέπουν σκυφτό, να κρατάω βιβλία ή ντοσιέ με γραπτά μου στο χέρι και να μην έχουν ιδέα τι κάνω.Έτσι μια μέρα που κράταγα στο χέρι την ταυτότητά μου για να πάω στην τράπεζα, άκουσα βγαίνοντας από το σπίτι μου ενώ βρισκόμουν στην πόρτα του κήπου, έναν γείτονα να λέει: Α, κρατάει ταυτότητα αυτός, τελικά μάλλον Έλληνας είναι αυτός εδώ που τον βλέπουμε αμίλητο κάθε μέρα.Δεν σκέφτονται ότι δεν αξίζει να μιλήσεις σε τηλεορασόπληκτους μικροαστούς κουτσομπόληδες ''νοικοκυραίους'' και γι' αυτό δεν τους μιλάς. Ότι αρνείσαι να συμμετέχεις στη φάρα τους επειδή δε γουστάρεις.Πιστεύουν πως να δεν τους μιλάς ότι είσαι ή ξένος ή έχεις κάποιο πρόβλημα και τέτοια.Τι να πεις...Υ.Γ: Λέει η αξιολάτρευτη και αξιομνημόνευτη Κατερίνα Γώγου σε ένα κείμενό της, από το τελευταίο της βιβλίο ''Με λένε Οδύσσεια'', σε αυτά τα πεζά κείμενα-ποιήματά της: ''Έμαθα που λες το μίσος να το μετατρέπω με αστραπιαίο αιφνιδιασμό σε αγάπη για οποιονδήποτε εννοούνε οι άνθρωποι εχθρό''.Το αναφέρει στο κείμενο με τίτλο: ''Πατέρα πες μια κουβέντα, μίλα μου''.Οι ''νοικοκυραίοι'' βρίσκονται ακόμα αιώνες μακριά από κάτι τέτοιο. Περαστικά.* Ο τίτλος της εξομολόγησης είναι στίχος του Τζίμη Πανούση από το τραγούδι '' Γ@@@@@τε γιατί χανόμαστε''