ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διαφορετικά ερωτήματα είναι αυτά. Κακώς τα μπερδεύεις. Η διαπίστωση "τι μανούλι, τον τράβαγα ένα μανίκι" είναι ανθρώπινη και παντελώς αθώα αντίδραση σε κάτι που έλκει τα κουμπιά μας. Δεν σημαίνει ότι θα κρεββατωθούμε με όποιον μας γυαλίσει, επειδή δεν αρκει μόνο το γυάλισμα, στο εστιατόριο βλέπουμε το μενου αλλά δεν παραγγέλνουμε το σύμπαν αλλιώς θα "σκάσουμε"!Το "ρε μπας να είμαι καλύτερα με τον άλλον" τώρα έχει δύο συνιστώσες. 1.αν η σχέση που έχεις δεν πηγαίνει καλα και συντηρείται από κεκτημένη ταχύτητα, επομένως ο τρίτος αποτελεί αφορμή για αναχώρηση (ή θεωρητικό κίνητρο ξεκολλήματος)Αν είναι έτσι, τότε χρειάζεται δουλειά με τον εαυτό μας να σώσοθμε οτιδήποτε κι αν σώζεται ή να διαρρήξουμε το βόλεμα και να πάμε παρακάτω (μόνοι ή με παρέα δεν έχει τόσο μεγάλη διαφορά εφόσον έχει προηγηθεί το ξεκαθάρισμα).2. η φαγούρα "τι θα γινόταν αν..." έρχεται σε ηλικία/φάση ορόσημο (πχ. με το πτυχίο, με τη μετανάστευση, στα 30, στα 35 για τις γυναίκες ειδικά λόγω μωροπρεμούρας που η κοινωνική πίεση εντείνει), στα 40+ που πέφτει κρίση μέσης ηλικίας και αναρωτιέσαι "τι κάνω εδώ στου δτόμου τα μισά" κλπ. τότε...τότε δεν είναι θέμα του τι σχέση έχεις, είναι θέμα υπαρξιακό, είναι φόβος θανάτου (η κρίση μέσης ηλικίας σίγουρα) και ξέρω από προσωπική εμπειρία ότι περνάει αν τγς δβ´σσις λίγο χρόνο και δεν δημιουργήσεις τεχνητά δράματα (του τύπου υπαρκτός Μπωβαρισμός). Τα υπερανάλυσα, αλλά το θεωρώ αναγκαίο επειδή ο μέσος όρος εδώ μέσα είναι πολύ νεανικός και κυριαρχεί η (νεανική, αιθεροβάμων) αντίληψη ότι και μόνο να σκεφτείς άλλο άτομο, πάει, χώρισες χθες.