ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαστε 3 χρόνια μαζί και έχουμε 12 χρόνια διαφορά....μόλις τελείωσα την σχολή και βρήκα δουλειά (εκείνος με βοήθησε να την βρω μιας και ασχολείται με το ίδιο αντικείμενο)μου έκανε πρόταση γάμου...και εγώ δέχτηκα (πριν 3 μήνες) συμφωνήσαμε στην αρχή να συγκατοικησουμε και αργότερα να παντρευτούμε...τον αγαπάω πολύ και πιστεύω ότι είναι ο ιδανικός άνδρας για οικογένεια είναι σοβαρός, φιλότιμος, μορφωμένος, σταθερός χαρακτήρας , υπομονετικός , ευκατάστατος, με αγαπάει πολύ δεν μου χαλάει χατίρι... πιστεύω ότι θα γίνει καλός σύζυγος και πατέρας... είναι ο άνδρας "κουβαλητής"... Τον τελευταίο καιρό έχω αρχίσει να νιώθω διαφορετικά...τον αγαπώ πολύ και η σεξουαλική μας ζωή είναι όπως τον πρώτο καιρο...όμως συνειδητοποιώ ότι δεν ξέρω αν θέλω να παντρευτώ ακόμα....είμαι πολύ ερωτευμένη μαζί του και η συμβιωση κυλά υπέροχα....όμως η ιδέα του γάμου με φοβίζει... Δεν είμαι σίγουρη αν είμαι έτοιμη ακόμα για αυτό το βήμα....δεν θέλω με τίποτα να χωρίσω αλλά ούτε να παντρευτώ...θέλω να μείνουμε όπως είμαστε τώρα...δεν βλέπω τον γάμο επιπόλαια θέλω να είμαι σίγουρη όταν θα το κάνω... φοβάμαι ότι αν παντρευτώ χωρίς είμαι σίγουρη αυτός ο γάμος δεν θα πετύχει και θα καταλήξω μια σαραντάρα με απωθημένα...θέλω να κάνω κάποια μικρά όνειρα πραγματικότητα και μετά....