ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κοντεύουν δύο χρόνια που έφυγες και το ζω σαν να ήταν χθες, νευρίαζω.. Νευρίαζω που ήσουν ένα μωράκι 14 ετών και είχες αυτήν την καταραμένη αρρώστια, νευρίαζω που θυμάμαι όσα περνούσες 3 χρόνια μέσα στο νοσοκομείο, που παλευες για την ζωή σου ενώ άλλα παιδιά έπαιζαν στο πάρκο, νευρίαζω που θυμάμαι εκείνο το ηλιθιο μωρό να σε κοροϊδεύει που δεν έχεις μαλλιά! Για εμένα ήσουν ο πιο όμορφος αδερφούλη μου... Στο μυαλό μου είσαι στον παράδεισο.. Στον δικό σου παράδεισο! Είσαι με όλα τα παιδάκια από το νοσοκομείο που έχασαν την μάχη τους και είστε όλοι χαρούμενοι, ο καθένας σας έχει αυτό που λαχταρουσε πάντα! Συγγνώμη που δεν σε επισκέπτομαι συχνά, δεν αντέχω στην σκέψη πως το σώμα σου είναι κάτω από το χώμα, συγγνώμη άγγελε μου αλλά δεν το αντέχω.. Σε έχω όμως πάντα μαζί μου στο μυαλό και την καρδιά μου.. Μου λείπεις όσο δεν μπορείς να φανταστείς... Έφυγες και πήρες μαζί σου ένα κομμάτι μου..τουλαχιστον ηρεμισε η ψυχούλα σου, είσαι ελεύθερος αδερφουλη μου, ελεύθερος από τον καταραμένο καρκίνο.. Σημερα θα εκλεινες τα 16,χρονια σου πολλά ψυχή μου, σαγαπαω άπειρα....