Με αφορμή αυτή την εξ (χωρίς να αναφέρομαι σε αυτή) θα πω πως οτιδήποτε καλουπώνεται και περιορίζεται σε στεγανά, χωρίς να αναφέρεται κάθε του έκφανση, είναι κατευθυνόμενο και εκ του πονηρού.Το ίδιο ισχύει και με το ρατσισμό. Για το μίσος και το διωγμό δηλαδή εναντίον κοινωνικών ομάδων και ανθρώπων. Αφού δε βλέπω καμία αναφορά σε όλες του τις εκφάνσεις θα επιχειρήσω να προσδιορίσω όσες μπορώ.Μίσος για τους νέους ανθρώπους που τους στέρησαν το δικαίωμα στη ζωή. Μίσος για κάθε άνεργο που τον πέταξαν βίαια από την αγορά και δεν του δίνουν ούτε το δικαίωμα να επανενταχθεί σε αυτή. Μίσος για το γονιό που δεν τον αφήνουν να ζήσει αυτός και η οικογένοιά του.Μίσος για κάθε παιδί που λιποθυμάει από την πείνα στο σχολείο και που στερείται τα στοιχειώδη.Μίσος για τον άρρωστο, τον καρκινοπαθή, που του κόβουν το δικαίωμα στη δημόσια υγεία που πληρώνει και τον υποχρεώνουν να πεθάνει αβοήθητος.Μίσος για το μαθητή που τον αναγκάζουν να διαβάζει στο πεζοδρόμιο για να φωτίζεται από τους στύλους. Μίσος για την οικογένεια που πετάνε στο δρόμο ή της κόβουν τα πάντα και την καταδικάζουν σε αφανισμό. Μίσος για τον συνταξιούχο που πλήρωσε τόσα χρόνια τα ταμεία που ρήμαξαν, για να του δώσουν ένα ξεροκόμματο πείνας, εξαθλίωσης και ατιμασμού. Μίσος για τον εργαζόμενο που καταδίκασαν να εργάζεται σε συνθήκες και με μισθούς "γαλέρας". Μίσος για τον επιχειρηματία που τον καταδίκασαν σε κλείσιμο και καταστροφή για χάρη των πολυεθνικών τους. Μίσος για κάθε άνθρωπο σε αυτή τη χώρα που υπερφορολόγησαν πολλαπλώς για αυτά που κατέκλεψαν, ώστε να τον καταστήσουν σκλάβο και ζόμπι.Μίσος για όλους όσους κατέστησαν οικονομικά υπόχρεους και τους έστειλαν έρμαια στα νύχια των εισπρακτικών και των κάθε λογής αρπαχτικών και τοκογλύφων. Μίσος για κάθε άποψη που δε συνάδει με την εισαγόμενη και κατευθυνόμενη "πολιτική ορθότητα" Μίσος για τους 4500 ήρωες που αυτοκτόνησαν από τον κατατρεγμό και την ανέχεια και βάφτησαν τρελούς. Για όλα αυτά και τόσα άλλα, που συνιστούν ξεκάθαρα άγριο μίσος, ακραίο ρατσισμό και πράξη γενοκτονίας, δεν ακούω τίποτα. Για αυτό και δεν πείθετε, ολίγοι ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ.
25.5.2019 | 14:19
Ρατσισμός στην εμφάνιση
Αν και βλέπω πως τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένα ρεύμα ενάντια στον ρατσισμό, αυτό περιορίζεται σε χρώματα, φυλές και φύλα.Για τον ρατσισμό ως προς τους ανθρώπους που γεννήθηκαν με ιδιαιτερότητες χωρίς να το επιλέξουν, δεν μιλάει σχεδόν κανένας.Ανήκω στην κατηγορία αυτών των ανθρώπων και πέρα από το κομμάτι της ανθρώπινης ηλιθιότητας αντιμετωπίζω και ρατσιστικές συμπεριφορές.Συγκεκριμένα, πήγα πρόσφατα σε μια εκδήλωση, από αυτές που πάνε κοστουμάτοι κλπ, λόγο ενός συγγενή. Όταν μπήκε ένα μεγάλο πρόσωπο μέσα στην αίθουσα και τους χαιρετούσε όλους, το δεξί του χέρι, το οποίο του έδειχνε ποιους να χαιρετήσει, εμένα και ένα άλλο παλικάρι μας αγνόησε λόγο εμφάνισης. Στον δρόμο, τα παλικάρια και οι κοπέλες που μοιράζουν αριθμούς τηλεφώνων, τους βλέπω και σταματάνε τους πάντες, με προτίμηση στους όμορφους και τις όμορφες. Εμένα όχι απλά με γραμμένο αλλά όταν περνάω μπροστά τους κάνω πως κοιτάνε αλλού.Στις συνεντεύξεις για δουλειά με απορρίπτουν λόγο εμφάνισης. Μια φορά μου το είπε στη μούρη ένας υπεύθυνος πως δεν ταιριάζω στον χώρο λόγο εμφάνισης.Ούγκανοι με σκατά στο κεφάλι τους, με βλέπουν και γελάνε ή σκουντάνε τους διπλανούς τους για να απολαύσουν μαζί το αστειάκι.Δεν λέω, καλή η μάχη κατά του ρατσισμού σε φύλα, χρώματα κλπ αλλά μήπως να αρχίζαμε σιγά σιγά να δίνουμε και μια μάχη απέναντι σε αυτό το κομμάτι του ρατσισμού.Ας μην ξεχνάμε πως ρατσισμός σημαίνει να μισείς κάτι που τυχαία δεν είσαι. Καλό θα ήταν να αδειάσουμε τα σκατά από ορισμένα κεφάλια και να τα γεμίσουμε με γνώση για το σημαίνει η ψυχολογική πίεση που βιώνουμε εξαιτίας τους.
1
