Για υο γεγονός ότι οι η σκεψη όλων περιστρέφεται γύρω από τα ερωτικά τι έχσις να πεις; ολοι είναι σαν να στηρίζουν την ευτυχία τιυς στις ερωτικές σχέσεις
2.6.2019 | 00:14
Μαυρίλα.
Γενικά διαβάζω στην στήλη και ακούω συνέχεια ανθρώπους να παραπονιούνται και να έχουν ατυχείς ιστορίες να πουν, παράπονα και απογοητεύσεις. Σπάνια ακούω κάποιον να λέει ότι είναι χαρούμενος, ή ότι αισιοδοξεί για κάτι καλό και όμορφο στην ζωή του. Αυτό το διακρίνω σε όλους τους τομείς, αλλά πολύ περισσότερο στα ερωτικά. Άτακες όπως "τα ωραία κρατούν λίγο", "δεν μπορείς να βασιστείς σε κανέναν", "και μετά ξύπνησες", "δεν υπαρχουν χαρουμενα ζευγάρια όλοι προσποιούνται" δίνουν και παίρνουν. Δεν κατηγορώ τους ανθρώπους που τα πιστεύουν αυτά, αλλά σίγουρα κατηγορώ την στάση τους. Οκ σου έτυχε στραβή. Πρώτα ανέλαβε τις ευθύνες σου, την λάθος επιλογή, την πιθανόν εθελοτυφλία σου, τα δικά σου λάθη κλπ. Μετά ας το πίσω και μην προδικάζεις τις επόμενες εμπειριές σου με βάση κάτι άσχημο που σου έτυχε και μην χώνεσαι να προδικάσεις και τις εμπειρίες των άλλων. Μα φυσικά... Αν φοβάσαι να αναλάβεις το φταίξιμο, ρίχνεις το φταίξιμο στην άτιμη την κενωνία να ούμε και χωρίς καν να το καταλάβεις αποποιείσαι τον όσο έλεγχο έχεις στην ζωή σου. Επίσης βλέπω άτομα και κυρίως κοπέλες, πεπεισμένες του ότι "οι άντρες είναι έτσι και γιούβετσι και ξενοκοιτάνε και δεν δένονται και δεν δεν δεν" να ρίχνουν τα στάνταρς τους τόσο χαμηλά κάνοντας τόσο άθλιες επιλογές ώστε μετά να αυτοεκπληρωθεί η προφητεία τους. Ώρες ώρες αγανακτώ με τις φίλες μου, μέχρι και με γυναίκες 40 χρονών οικογενειακές γνωστές και έτσι, που έρχονται να μου κάνουν μάθημα. Όταν έλεγα στις φίλες μου το τι παράπονα είχα από έναν πρώην μου, με έλεγαν υπερβολική ενώ η συμπεριφορά του με υποτίμαγε πάρα πολύ, όταν του έλεγα τι θέλω να βρω μου έλεγαν ότι είμαι τρελή και ότι ζητάω πάρα πολλά, όταν το βρήκα μου έλεγαν ότι θα κρατήσει 2-3 μήνες γιατί η αρχές έτσι είναι, τώρα που κράτησε παραπάνω πάλι βρίσκουν να λένε και όχι από κακία αλλά ώστε να βρουν δικαιολογία προκειμένου να συνεχίσουν να τεμπελιάζουν και να μην άλλαξουν τρόπο σκέψης. Τελοσπάντων, η αλήθεια είναι ότι ένιωσα την ανάγκη να γράψω αυτές μου τις σκέψεις, διότι σε έναν μικρό βαθμό επηρεάζομαι και περιμένω και εγώ κάτι άσχημο χωρίς να έχω χειροπιαστούς λόγους.
1