ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω σχέση με το αγόρι μου 5 χρόνια (εγώ 28 αυτός 30) Πριν 3 χρόνια αποφασίσαμε να μείνουνε μαζί στο δικό του σπίτι γιατί βόλευε πιο πολυ. Περίμενα να με δεχτεί στο σπίτι πιο θερμά αφού πλεόν θα ήταν σπίτι μας.Δεν μάζεψε τίποτα από τα πράγματα του, εγώ δεν είχα που να βάλω τα δικά μου και 3 χρόνια μετά ακόμα έχω κούτες που δεν έχω ανοίξει. Το πρόβλημα είναι ότι δεν νιωθώ ότι είναι και σπίτι μου αλλά ότι με φιλοξενεί. Βέβαια το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι αυτό της συμβίωσης. Το αγόρι μου δουλεύει πάρα πολλές ώρες και εγώ εκτός από τη δουλειά μου, έχω να κάνω και όλα τα υπολοιπα μόνη μου(σπίτι , σουπερμάρκετ, να πληρώσω λογαριασμούς κτλ). Επείδη δουλεύει από επιλογή τόσες ώρες του έχω πει μήπως να τις μειώσει για να έχει περισσότερο χρόνο και για μας αλλά λέει:《αν δεν δουλέψουμε τώρα που είμαστε νέοι πότε θα δουλέψουμε》Αλλά με το ζόρι βγαίνουμε για ένα καφέ την εβδομάδα και άμα. Και το σεξ ας μη πω καλύτερα. Άρχισα οπότε να σκέφτομαι πως ίσως πρέπει να χωρίσω. Από τη μία θέλω να κάνω λίγη υπομονή γιατι τον αγαπώ πολύ και το καλοκαίρι δεν θα έχει τόση δουλειά , οποτε ισως αλλάξουν τα πράγματα . Από την άλλη όμως μετά το καλοκαίρι θα έχουμε πάλι τα ίδια. Είμαι υπερβολική που σκέφτομαι να τον χωρίσω;;