ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κατάφερα να φτάσω τα σαράντα έχοντας αποτύχει σε όλα. Χωρίς σύντροφο. Χώρισα μετά απο δέκα χρόνια ταλαιπωρημένης σχέσης και ακόμα προσπαθώ να συμβιβαστώ με το γεγονός και να το δεχτώ. Χωρίς μια δουλειά της προκοπής. Διάφορες δουλειές, διάφορες συμβάσεις. Χωρίς ανεξαρτησία. Ζω στο σπίτι των γονιών μου! Ουτε ξέρω πως αντέχω. Ευτυχως έχω πολυ καλούς ανθρώπους για γονείς. Νομίζω οτι αυτό είναι το χειρότερο απο ότι μου συμβένει. Χωρίς ιδιαίτερο κοινωνικό κύκλο. Αποτέλεσμα της δεκάχρονης σχέσης...Και όλες οι φίλες παντρεμένες με παιδιά. Που χρόνος και διάθεση να ασχοληθούν μαζί μου... Χωρίς παιδί. Και με μόνιμο άγχος και αγωνία οτι δε θα προλάβω να κάνω ένα παιδί. Χωρίς κουράγιο, χωρίς όρεξη για ζωή, παραίτηση. Στα μάτια όλων βλέπω τον οίκτο για μένα. Ψαχνονται μπας και ξερουν κάποιο να μου γνωρίσουν. Να με σωσουν. Δε θα πω οτι φταίει η τύχη μου η μαύρη. Με μένα τα χω βάλει. Οι επιλογές μου φταίνε και η ανωριμότητα του χαρακτήρα μου. Το οτι έμενα σε μια σχέση χωρίς προοπτική. Καψουρα βλέπεις. Ευτυχώς έχω την υγεία μου κι εγώ και οι δικοί μου. Αχάριστη δεν είμαι. Μόνη μου είμαι. Πολύ μόνη μου. Και πολύ θυμώμενη με μένα. Πώς κάνει κανείς νέα αρχή στα σαραντα; Στην επαρχία όπου όλα κρίνονται και χαρακτηρίζονται. Πως αλλάζουν όλα στα σαράντα; Είναι πολύ αργά αραγε;