ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω αρκετά άσχημα για αυτά που αισθάνομαι...Πριν καιρό μιλούσα με έναν και λόγω απόστασης το σταματησαμε. Με αυτό το άτομο είχα δεθεί πάρα πολύ, παρόλο που δεν τον έζησα. Είχαμε χημεία, ένιωθα από την αρχή ότι μιλούσα με δικό μου ατομο. Επειδή ήθελα να κόψω κάθε επαφή για να προχωρήσω, τον έσβησα από παντού (ανώριμο ,το ξέρω, αλλά είναι οι αποφάσεις της στιγμής). Ερχόμαστε στο τώρα, που βγαίνω με ένα παιδί, που νιώθω πως είμαστε και οι δύο λίγο μαγκωμενοι...στην τελευταία μας έξοδο ήρθαμε πιο κοντά όμως όταν πήγαινα σπίτι, ενώ οσες φορές πήγαινα να το κάνω, σταματούσα, έστειλα αίτημα στον άλλον. Ήθελα να είναι εκει. Εδω. Είχα τεράστια ανάγκη να του μιλήσω. Δεν ήξερα καν αν θα δεχόταν η αν θα με περνούσε για χαζή. Τελικά έστειλε αυτός μήνυμα, μιλήσαμε κι εν τέλει και οι δύο πλέον έχουμε προχωρήσει. Θέλω τόσο πολύ να του μιλήσω, να επικοινωνήσω μαζί του, όχι ερωτικά, όμως διστάζω μιας και θα είναι ασχημο, εφοσον προχώρησε. Από την άλλη, αυτός μου έστειλε. Δεν ξερω...