ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

'Εχω μπερδευτεί κάπως με την εξομολόγηση. Δεν καταλαβαίνω αν αναφέρεσαι κυρίως στον κινηματογράφο ή στη τηλεόραση γιατί ο ρόλος του σκηνοθέτη σε κάθε περίπτωση είναι τελείως διαφορετικός. Στην τηλεόραση ο creator είναι ο απόλυτος άρχοντας μιας σειράς και ο σκηνοθέτης έχει απλά διεκπεραιωτικό ρόλο- εξαίρεση αποτελούν κάποιες σειρές που σκηνοθετήθηκαν από σκηνοθέτες-φίρμες όπως το knick,to Mindhunder,to Βig Little Lies κ.ά. Επίσης το ότι οι λατίνοι σκηνοθετούν κοινωνικά δράματα, οι βαλκάνιοι κουστουριτσικά κοινωνικά δράματα και οι αναφορές στις υπόλοιπες χώρες είναι μια τρομερά ξεπερασμένη κατηγοριοποίηση η οποία δεν ισχύει πλέον σε καμία περίπτωση. Όταν αναφερόμαστε σε τόσο μεγάλες χώρες όπως οι λατινοαμερικάνικες που έχουν τόσο μεγάλη παράδοση στο σινεμά δεν είναι δυνατό να συναντήσουμε μόνο ένα είδος ταινιών. Θα συναντήσεις ταινίες που εκετείνονται από τον απόλυτο ρεαλισμό μέχρι την επιστημονική φαντασία,το σουρεαλισμό και την campus υπερβολή. Επίσης οι σκανδιναυοί τα τελευταία χρόνια γυρίζουν μεν κοινωνικά δράματα - όπως όλες οι χώρες παγκοσμίως!- αλλά εκεί που δίνουν ρέστα είναι το νεο-νουάρ γιατί απλά εκμεταλλεύονται τηλεοπτικά και κινγματογραφικά τους πολλούς και καλούς συγγραφείς αστυνομικών μυθιστορημάτων. Να κλείσω με τη σύγκριση αμερικανικών-αγγλικών σειρων: πολλές αγγλικές σειρές κάνουν θραύση ακόμα και στην Αμερική -η οποία είναι η Μέκκα του θεάματος. Θεωρείς τους Peaky Blinders, το Penny Dreadful, τo Taboo, το Downton Abbey ή το Crown κακοσκηνοθετημένες και προχειροστημένες δουλειές;Κατά τη ταπεινή μου γνώμη θα συμβούλευα να μη κρίνουμε το σύνολο της δημιουργικής κουλτούρας ενός λαού/μιας χώρας με βάση το Netflix, το οποίο αποτελεί ένα κομμάτι της προσωπικής μας ψυχαγωγίας και έχει χαρακτηριστικά που εξυπηρετούν ένα προφίλ το οποίο για λόγους μάρκετινγκ επιβάλλεται να είναι παγκοσμιοποιημένο για να απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό.