Αναρωτιέμαι μήπως είχατε πολύ κακό συγχρονισμό - κοινώς, timing - και φτάσατε ν' απομακρύνεστε. Όσο εκείνη ήταν στη φάση του ενθουσιασμού και στη διάθεση να προσφέρει και να πάρει συγκινήσεις, εσύ ήσουν στη χειρότερη ύφεση της υγείας σου, οπότε και δεν ήσουν σε φάση να της προσφέρεις όσα θα περίμενε. Κι από την άλλη, η θεωρία μου αυτή θα έστεκε καλά αν αυτό που σε βρήκε με την υγεία σε έπληγε εντός των πρώτων μηνών που ήσαστε μαζί κι εκείνη δεν θα προλάβαινε να επενδύσει συναισθηματικά για να σου σταθεί. Εφόσον ήσαστε μαζί ήδη σχεδόν 3 χρόνια, τότε δεν μπορώ να το εξηγήσω, δυστυχώς. Αποτελεί, όμως, άλλη μία επιβεβαίωση ότι πολλοί άνθρωποι φαίνονται στα δύσκολα. Εκείνη η κατάσταση με την υγεία σου σ' έκανε να βγάλεις στην επιφάνεια έναν εαυτό υπερβολικά ευάλωτο, ώρες-ώρες αλλοπρόσαλλο, και ο άνθρωπος που είχες δίπλα σου τη δεδομένη περίοδο δεν είχε το σθένος να το διαχειριστεί. Αντιθέτως, κάπου συσσώρευσε παράπονα μέσα της, τα οποία έσκασαν σ' εσένα στη φάση που ήταν το τελευταίο που χρειαζόσουν. Άφησέ το πίσω, έσω ευγνώμων για τις καλές στιγμές μόνο και πήγαινε με δύναμη παρακάτω. Ό,τι δεν σε σκότωσε, σ' έχει κάνει δυνατότερο.