ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Άλλος ένας όμηρος του λεκανοπεδίου εξομολογείται.Κατέβηκα με τη δουλειά Αθήνα τέλος του περασμένου Καλοκαιριού και δήλωσα ότι θέλω να παραμείνω μέχρι το Μάη.Ο προϊστάμενος όμως με θέλει στη δουλειά όλο το ερχόμενο Καλοκαίρι στην Αθήνα και μάλιστα χωρίς άδεια και με ένα ρεπό την εβδομάδα.Αλλιώς λέει θα με στείλει σπίτι μου.Έχε χάρη που βγάζω καλά λεφτά και θα κάνω υπομονή γιατί η πόλη αυτή δεν παλεύεται.Παντού τσιμέντο και άσφαλτος,βρώμα και καυσαέριο,να βγεις μια βόλτα σαν άνθρωπος δε μπορείς και αν πάρεις και το αυτοκίνητο σε ώρες αιχμής την έχεις κάτσει άσχημα.Πως ζείτε ρε παίδες εδώ κάτω;Ειδικά τώρα το Καλοκαίρι με τη ζέστη να χτυπάει κόκκινο και να βράζουν τα μπετά.Και ούτε όρεξη έχω να κάνω μια ώρα δρόμο να πάω στη θάλασσα,ούτε λεφτά για βενζίνες.Μου λένε το Δεκαπενταύγουστο είναι όμορφη και ήσυχη η Αθήνα.Τι να την κάνω μόνος μου;Συγκρίνεται τώρα με το πανηγύρι στο χωριό;Βλέπω τους άλλους από τη δουλειά που τους στείλανε σε νησιά για το Καλοκαίρι σε κάτι περιοχές τέρμα Θεού και ακόμα κι έτσι πραγματικά ζηλεύω.Θεέ μου δως μου δύναμη να περάσει γρήγορα το Καλοκαίρι και να μη χαλάσει το κλιματιστικό.