ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι σίγουρα πολύ όμορφο πράγμα να αγαπάς κάποιον, να νιώθεις όμορφα πράγματα για έναν άνθρωπο που αγαπάς. Η δική μου περίπτωση είναι λίγο διαφορετική όμως... Αν και είμαι 20 χρόνων νιώθω ότι μου αρέσει πραγματικά και απίστευτα πολύ μια γυναίκα που.. ναι είναι στα τριάντα. Με την πρώτη ματιά, μονάχα σε μια πτήση μου μόνο που την πρόσεξα μου κέρδισε την προσοχή απευθείας. Από τότε και για λίγες μέρες μετά... όταν συνηδητοποιησα ότι δεν μπορούσα να την ξεχάσω, όταν άρχισα να νιώθω λίγο περίεργα, τότε κατάλαβα η μάλλον.. ήμουν σίγουρος ότι ήμουν ερωτευμένος μαζί της . Δεν θέλω να τα γράφω αναλυτικά όλα γιατί είναι πολλά. Όμως μετά από καιρό συνατηθηκα μαζί της και γνωριστήκαμε (με αφορμή ένα άλλο γεγονός, μια επαγγελματική σχέση για μια συνεργασία που της πρότεινα για ένα άλλο ζήτημα, προτιμώ να μην το αναφέρω) . Απο την πρώτη στιγμή που συναντηθήκαμε είχα ένα απερίγραπτα ενοχλητικό άγχος καθώς οκ.. πέρα από το ότι γνωρίζεις ένα καινούργιο άτομο, μπροστά μου είχα αυτήν που με κάποιο λίγο περίεργο τρόπο μου γέννησε αισθήματα αγάπης, δεν ήταν και εύκολο. Δεν τον είπα μεν από την πρώτη φορά όμως.. με επνιγε και έπρεπε σύντομα να της το αποκαλύψω. Το έκανα μια μέρα μετά, δεν κρατιονταν άλλο ... Μετά από λίγες μέρες ξανασυνατηθηκαμε καθώς.. είχα ανάγκη να της μιλήσω για όλο αυτό όμως... δεν κατάφερα να πω και πολλά.. αν είχα δηλαδή στο μυαλό μου 10 πράγματα δεν είπα ούτε τα δυο... Μου είναι δύσκολο να της μιλήσω γιατί... Οκ, το να πεις σε κάποιον ότι είσαι ερωτευμένος μαζί του και ότι έχεις αισθήματα γι'αυτον.. οκ. Το θέμα είναι να δείξουμε πόσο τον θέλουμε και να πούμε αυτά που ακριβώς αισθανόμαστε. Τον οποιονδήποτε να πιάσεις και να του/της πεις ότι είσαι ερωτευμένος/ερωτευμένη μαζί του.. δεν θα συμβεί απαραίτητα κάτι .. Σωστά? Την τρίτη φορά (πάλι λίγες μέρες μετά την δεύτερη συνάντηση) πάλι ήθελα να μιλήσω αλλά... πάλι λίγα πράγματα. Την τρίτη φορά συναντηθήκαμε για κάτι τελείως διαφορετικό (όχι το πονηρό που μπορεί κάποιος να σκεφτεί.. Χαχαχα) και πάλι μετά δεν κατάφερα και πολλά.. Την. Τύχη μου! Τώρα είμαι αποφασισμένος, το έχω ορκιστεί στην ζωή μου να της τα πω όλα, τα πάντα, ότι ακριβώς λέει μια καρδιά από μόνη της.. Το θέμα είναι όμως ότι., ότι όσο δεν μπορώ να της μιλήσω με αδειάζει ψυχολογικά όλο αυτό. Από το φβ δεν λέγονται πολλά, ακόμη και αν έφτασα στην τελική λύση (αν δεν μπορούσαμε να βρεθούμε) να της μιλήσω έστω μέσω φβ, αυτή έκανε τκο σωστό και πρότεινε φυσικά όλα αυτά όπως και άλλα επαγγελματικά να τα πούμε από κοντά .. Μπορεί να τα έχω χάσει λίγο και... όλα αυτά όμως αν δεν μιλήσω δεν ξέρω.. Όχι ότι αν της πως και τα απορρίψει όλα θα είναι καλά.. αλλά τουλάχιστον θα έχω προσπαθήσει.. Πφφφ.. Εδώ και έναν μήνα εργάζεται αρκετά και... το επάγγελμα έχει λίγο ανώμαλο πρόγραμμα οπότε τώρα είναι λίγο πιο δύσκολο. Αν και σε κάποια φάση την πίεσα πολύ... μια μικρή ενόχληση την άκουσα και... ειλικρινά ακόμα δεν μπορώ να θυμάμαι εκείνη την φριχτή εβδομάδα που πέρασε... Μετά όμως όλα καλά, ευτυχώς λίγο διορθώθηκε η κατάσταση. Τι να κάνω αν δεν μπορώ να συναντηθώ μαζί της? Να πάω να την βρω εκεί που δουλεύει και να απαιτήσω 10 λεπτά να μιλήσω? Ξέρω ότι πολλοί θα πείτε.. "βρες καμία μικρότερη, άσε τις μεγάλες κλπ" Δεν έχει όρια όμως η αγάπη.. και ας είναι η ηλικία όσο μικρή η μεγάλη θέλει.. Ευχαριστώ