ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
20.6.2019 | 00:20

Διακοπες με χρηματα γονιων?

Το παρακατω αφορα την εξομολογηση και κυριως τα σχολια ''ΔΙΑΚΟΠΕΣ'' Παιδια ειμαστε καλα?? Τόσα αρνητικά σχόλια, τοσο μίσος για ενα δεκαενιαχρονο που θελει να παει ΔΙΑΚΟΠΕΣ,τιποτα παραλογο για την ηλικια του. Και να μην εψαχνε δουλεια( που ψαχνει δηλαδη και δε βρισκει) παλι οι γονεις του θα μπορουσαν να του δωσουν χρηματα εστω μια φορα να παει διακοπες και να χαρει ΕΦΟΣΟΝ τα εχουν. Δε καταλαβαινω τη νοοτροπια μερικων απο σας οτι και καλα ''τραβα να δουλεψεις και να πας μονος σου'' λες και πρεπει να φας τα νιατα σου με 8-10 ωρες καθημερινα να παρεις ενα 500αρι στη ΚΑΛΥΤΕΡΗ,χωρις ασφαλεια χωρις εφκα χωρις τιποτα και να ρισκαρεις να ζητησεις αδεια για να μη σε διωξουν,η ακομα και να στη δεχτουνε θα ειναι σιγουρη μικρη και εκτος τον αλλων να αποταμιευεις γιατι θα εχεις ηδη τα εξοδα σου απο αυτον τον μισθο,συν λογαριασμους αν δε μενεις με γονεις και δε βοηθανε και στο τελος να μεινεις με τοσα ωστε να δουλευες 1 χρονο για 5 μερες ξενοιασιας. Επισης,ορισμενοι εδω μεσα νομιζετε οτι ειναι ευκολο να βρεις δουλεια οταν εισαι τοσο νεος και οτι δε θα σε εκμεταλευτουν.Που νομιζετε οτι ζειτε?Περα απο σερβιτορα,μπαρ,ινφλουεσερ(που ΝΑΙ βγαζουν λεφτα αν και δε θα επρεπε) σχεδον ολοι οι εργοδοτες απαιτουν προυπηρεσια και αυτο για να ξεκουρασουν την αφροκρεμα που δινει τη λατζα στα παιδια.Καμια αξιοκρατια στη δουλεια και κανενας σεβασμος στον εργαζομενο.Και ερωτω τωρα εγω.Νιατα μια φορα εχεις δυστυχως η ευτυχως. Πρεπει να τα φας δουλευοντας σα το σκυλι να αποταμιευσεις για ενα μη εγγυημενο ταξιδι και υστερα να φτασεις σε μια ηλικια που εχεις πραγματικες υποχρεωσεις και να μη μπορεις να ανταπεξελθεις ή ουτε να ταξιδεψεις οπως θα μπορουσες παλιοτερα?Και απο την αλλη, γονιος γιατι γινεσαι? για να εξασφαλισεις την επιβιωση και μονο του παιδιου σου ? να εχεις λεφτα και να μη του δινεις και να τα τρως μονο εσυ ? να εχεις υστερα ενα παιδι δυστυχισμενο που ενω ολοι οι αλλοι περνουν χαρτζιλικι αυτο δε βγαινει απο το σπιτι η δουλευει μηνες για να βγαλει οτι εσυ βγαζεις σε μια βδομαδα?Δεν λεω να το κακομαθεις, αλλα για ενα ταξιδι θα μπορουσες να συμμετεχεις.Αλλωστε και ο γονιος σα παιδι φανταζομαι τα εκανε. Και στη ζωη οπως και να το κανουμε οτι δινεις παιρνεις και το παιδι θα εκτιμησει καποια πραγματα,καποιεσ αξιες καποια προνομια και θα ανταπωδοσει αργοτερα.Αν νομιζεις με το που ενιλικιωθει το παιδι εισαι ελευθερος να το παρατησεις στην σκαρτη αγορα εργασιας κ να του δινεις ενα πιατο φαι απλα μη γινεις,κρατα τα για τη παρτη σου.Προσωπικα μπηκα στη θεση του εξομολογουμενου και ενιωσα τοσο ασχημα.Δουλευω αυστηρο 8ωρο εδω και εναμιση χρονο σε μια δουλεια τελειως αντιπαραγωγικη (μπροστα μονο στο πσ) και οταν ζητησα τις 10(!) μερες που διακιουμαι τον χρονο μου λενε ''ξερεις τις ζητησες λιγοαργα και αυτη τη περιοδο εχει πολυ δουλεια,οποτε μπορεις να παρεις σε κανα δυο μηνες? και αν δεν τις ζηησεις εγκαιρα ΧΑΝΟΝΤΑΙ''και μετα απο ολο αυτο αντε να κλεισεις διακοπες που θα βολευουν ολη τη παρεα και αντε μετα τις διακοπες να ξαναμπεις σε μια δουλεια που δε θες , μονο και μονο επειδη οι γονεις σου ενω εχουν δε σου δινουν.Και εμενα δεν εχουν,αλλα θα μου εδιναν αν ζητουσα γιατι ετσι εισαι γονιος.το παιδι ειναι πανω απο σενα και ΟΦΕΙΛΕΙΣ οσο περναει απο το χερι σου να ειναι ευτυχισμενο (ενοειται μιλαω για φυσιολογικες συνθηκες και οχι να πειναει ο γονιος για να διασκεδαζει το παιδι). και ευτιχισμενο δεν ειναι οταν σκοτωνει τα νιατα του για πεισματα γονιων,φραγκοδιφραγκα,''το παιδι πρεπει να σκληραγωγηθει και να τα βγαλει μονο του''.Μπραβο σου να μη ζητας και να δουλευεις παιδι μου,αυτο σε τιμαει.Αλλα εσενα δηθεν πειθαρχιμενε δουλευταρα 30-40+ σχολιαστη που βγαζεις χολη γιατι εχεις απωθημενα,μπες στο μυαλο και στα συναισθηματα του 19χρονου και μιλα μετα.
9
 
 
 
 
σχόλια
Αγαπητή OP.Δεν είδα την άλλη εξομολόγηση, αλλα βλέπω αυτή και την έκρηξη σου.1) Οπως θα έλεγαν και οι ξένοι, οι διακοπές είναι luxury, δεν είναι human right. Δεν ''οφείλει'' κανένας γονιός να στις πληρώσει, ειδικά οταν είσαι ενήλικος. Αν το κάνει καλώς, αλλα δεν είναι και υποχρεωμένος. Η απαίτηση που έχεις, είναι απίστευτη.2) Καταλαβαίνω το πόσο το θες, και μην ξεχνάς οτι όλοι εμείς οι 30,40 , κτλ που κρίνεις, ήμασταν κάποτε 19 . ΗΜΑΣΤΑΝ στο μυαλό και στα συναισθήματα ενός 19χρονου. Δεν φυτρώσαμε και πήγαμε στην ηλικία που είμαστε με την μία.3) Να με συγχωρείς, αλλα αν θες να βρεις δουλειά, θα βρείς. Εσυ φαντάζομαι στα 19 σου θέλεις μια δουλειά που δίνει πάνω απο 1000άρικο, με 25+ μέρες άδεια, και χαλαρά. Ε? Καλά θα ήταν. Και εμείς το ίδιο. Αλλα,δεν είναι έτσι η ζωή. Οι περισσότεροι απο εμάς τους ''δήθεν'' πειθαρχημένους δουλευταράδες όπως λες , δουλέψαμε σερβιτόρες, σε φυλλάδια, σε call center, σε εταιριές κινητής, ως πωλητές, κοινώς, δουλέψαμε σε πολύ κουραστικές και ψυχοφθόρες δουλειές, για 500 ευρώ. Δεν εκμεταλλεύονται εσένα που είσαι 19 μόνο. Εκμεταλλεύονται και την νέα μητέρα που δεν έχει άλλη επιλογή απο το να δουλέψει, έστω και με 500 ευρώ, για βιοποριστικούς λόγους. Eκμεταλλεύονται τους πάντες. 4) Υπάρχει πάντα η λύση της εργασίας/σεζόν σε τουριστικά μέρη. Προσφέρουν στέγη και καλούς μισθούς.Ψάξτο. 5) Μεγάλωσα σε μια οικογένεια με πολλά αδέρφια και οικονομικά δύσκολα. Ξέρεις τι εκτιμάω; Το γεγονός οτι ποτέ δεν πείνασα. Το γεγονός οτι οι γονείς μου κάνανε το σκατό τους παξιμάδι για μην μας λείψει τίποτα. Οτι στα 35+ χρόνια που είναι παντρεμένοι δεν πήγανε ποτέ διακοπές για να μην μας λείψει τίποτα εμάς. Γιατί προτίμησαν να κρατήσουν τα όποια έξτρα χρήματα για να αγοράσουν ένα σπίτι (που θα περασει στην επόμενη γενιά) αντι να μου πάρουν αμάξι ή να μου πληρώσουν διακοπές, ''επειδή το κάνανε άλλο γονείς σε φίλες μου'', σε ηλικία που μπορούσα να το κάνω μόνη μου. Και οχι, δεν πήγα διακοπές στα 19 μου. Γιατί θα ήταν παράλογο να ζητήσω λεφτά απο τους γονείς μου όταν πλήρωναν ακόμα ένα νοικυριό όταν σπούδαζα. Γιατί θα ήταν παράλογο να ζητήσω, όταν δεν δουλευα καν οσο σπούδαζα, για να συγκεντρωθώ. Εσύ , πάλι, μάλλον εκτιμάς οτι ένας γονιός θα δώσει 500-800 ευρώ , έναν μισθό δηλαδή, για να πάει το παιδί διακοπές. Ο καθένας προφανώς, έχει διαφορετικές αξίες.
Τι καθόμαστε ρε παιδιά; Ας κάνουμε εναν Lifoμαραθωνιο να μαζέψουμε κάνα φράγκο για το παιδί. Ανοιχτέ ένα λογαριασμό να πάει το παληκάρι σε κάνα νησάκι. Κρίμα είναι σε τόσο τρυφερή ηλικία να μην έχει μια φωτό στο ινστα από παραλία του Αιγαίου. Να τις δουν και οι γονείς να χαρούν. Εντάξει "μέτριας" οικονομικής κατάστασης είναι έχουν να του δώσουν να πάει και να πάνε και αυτοί 5 μέρες στα Καμμένα Βουρλα με τον κοινωνικό τουρισμό. Να γεμίσουν μπαταρίες να δουλεύουν όλο το χειμωνα γιατί του χρόνου ο κανακάρης θα πρέπει να πάει εξωτερικό να γίνει κοσμοπολιτης.
Είμαι της άποψης ότι σε μια υγιή οικογένεια στο οικονομικό πλάνο πρέπει να συμμετέχουν όλα τα μέλη από τα 14 και μετά, ώστε οι νεότεροι να αποκτήσουν ικανότητα διαχείρισης των οικονομικών πόρων. Δεν είναι δυνατόν να περιμένουμε ότι μόλις ξυπνήσουν 18 θα γνωρίζουν ως δια μαγείας, θα έρθει και μια δουλειά και μετά μένει το Έβερεστ. Από εκεί και έπειτα πρέπει να γίνει συζήτηση αν θα μπουν στο πλάνο οι διακοπές, ώστε να είναι γνωστοί και σαφείς οι λόγοι για την απόφαση υπέρ ή κατά της χρηματοδότησης. Αλίμονο αν τα πράγματα είναι αποφασίζουμε και διατάζουμε, αυτό δεν είναι οικογένεια και δεν βοηθάει κανέναν ποτέ και πουθενά. Μετά κλαίγονται "α το παιδί μου με παράτησε".
Συμφωνώ και επαυξάνω λέγοντας ότι πέφτει πολύς καθωσπρεπισμός από σχολιαστές εδώ μέσα. Μου δίνεται η αίσθηση ότι με το να κράζουν τόσο πολύ, βρίσκουν διέξοδο από τα δικά τους προβλήματα χωρίς να σκέφτονται ότι αυτό είναι πολλές φορές απάνθρωπο και ότι πολλοί άνθρωποι που γράφουν εδώ μέσα, τη στιγμή που γράφουν νιώθουν απελπισία. Μέχρι και η θρησκεία μας λέει ότι ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω αλλά εδώ μέσα με τόσα δήθεν προοδευτικά μυαλά το κράξιμο πάει σύννεφο και η συμπόνοια περίπατο.
Θα συμφωνήσω ότι συνήθως εδώ μέσα σχολιάζουν υπερβολικά.Όπως και σ' όλο το ίντερνετ, βέβαια.Ας μην πέφτουμε από τα σύννεφα...Εμένα με προβλημάτισε κάτι άλλο στην εξομολόγηση.Δεν βρίσκω αφύσικο ή τραγικό το γεγονός ότι ένας 19χρονος θέλει να πάει διακοπές.Ούτε θα έμπαινα στον κόπο να χαρακτηρίσω την ανατροφή του από δέκα αράδες που έγραψε.Ωστόσο, καταλαβαίνω ότι του έχει δημιουργηθεί η πεποίθηση ότι οι γονείς του "πρεπει" ή θα ήταν καλό να του δωσουν χρήματα για να πάει διακοπές. Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι όταν ενηλικιωνόμαστε, οι γονείς μας τιποτα δεν "πρεπει". Ούτε πρέπει να φυλάνε τα εγγόνια τους ούτε πρέπει να μας χρηματοδοτουν όπως, επίσης, δεν πρέπει να μας επιβάλλουν την άποψή τους, όπως θα έκαναν εαν ήμαστε ανήλικοι (εξαιρώ από τα "δεν πρέπει" πάσα δυνατή και πιθανή υποστήριξη ενός γονέα προς το παιδί του σε μια δύσκολη στιγμή του, στην οποία, ναι, κάθε σωστός γονέας πρέπει να συμπαρασταθεί). Δεν αμφιβάλλω ότι ο παράγοντας της ανεργίας έχει λειτουργήσει ανασταλτικά στην ψυχολογία του, αλλά όλοι καταλαβαίνουμε ότι έμεσα κατηγορεί τους γονείς του που δεν βρίσκεται στο νησί με τους φίλους του..Αντίθετα, θα πρέπει να πεισμώσει περισσότερο για τον τομέα "εργασία" και να εντείνει τις προσπάθειές του παρά για γεγονός ότι οι γονείς δεν του τα σκάνε, όπως θα ήθελε..Όταν μεγαλώσει λίγο θα συνειδητοποιήσει ότι αυτό που σκέφτεται τώρα είναι χαζό.Παράλογο όχι!Χαζό όμως ναι. Το λέω επειδή βρέθηκα στη θέση του και σκέφτηκα κι εγώ αυτά που σκέφτηκε κάποια στιγμή πριν από χρόνια.Μόλις ξεκίνησα να εργάζομαι, τότε συνειδητοποίησα πόσο δύσκολη είναι η διαχείριση των χρημάτων πόσο μάλλον όταν έχεις οικογένεια κι υποχρεώσεις!Και μάλιστα, ευχαριστώ τους γονείς μου που δεν μου έδωσαν.Πόσες τύψεις θα ένιωθα τώρα που έχω συνειδητοποιήσει ότι καθένας τους έκανε από 2 δουλειές για να βγάλει τα χρήματα που εγω θα σπαταλούσα με τόση ευκολία σε διακοπές...Γνωρίζοντας κιόλας ότι οι ίδιοι έχουν στερηθεί προσωπικές απολαύσεις.
@Κυρά Δασκάλα! Αυτό ακριβώς, όταν δουλεύει κανείς, τότε ακόμα και τα 3 ευρώ για έναν καφέ έξω το σκέφτεται. :-) Είναι και το άλλο: αναφέρθηκε κάτι για διακοπές σε νησί. Έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, είναι πλέον πιο ακριβά για τον ντόπιο να πάει και να διανυκτερεύσει 3 βραδιές σ' ένα νησί (κινώντας, όμως, και την τοπική αγορά και παροχή υπηρεσιών) απ' ότι για κάποιον, ας πούμε, Βρετανό που θα έρθει με συμφέρον πακέτο και για 1-2 βδομάδες θα κλειστεί σε all-inclusive. Για να μη βγαίνω εκτός θέματος, έλεγα μήπως ο 19χρονος εκείνος μπορούσε να βρει μια συμβιβαστική λύση με τους φίλους του και να επιλέξουν έναν προορισμό όπου δεν θα χρειαστεί να ξοδέψουν πολλά λεφτά και να αποκτήσουν μια ωραία κοινή εμπειρία καλοκαιρινών διακοπών. Ή ελεύθερο camping ή, αν έχει κάποιος εξοχικό συγγενών του, παραμονή λίγες μέρες εκεί κοντά... Να βρεθεί μια λύση, τέλος πάντων, που να μη στερήσει τις διακοπές από το νεαρό, μα και να είναι λίγο πιο κοντά στις οικονομικές δυνατότητες του καθενός...
Γεια σου Ατέρμονη μου!Σ' ευχαριστω πολυ < 3 Όλα τα καλά να 'χεις!Προς Ανίνα: Συμφωνω, γιατί τα χρήματα τα σκεφτεται καποιος περισσότερο όταν τα βγάζει με τον ιδρώτα του. Πάντως, ολο αυτό το θέμα είναι ένας απλός προβληματισμός, τον οποίο θα ξεπεράσει, όταν ξαφνικά βρεθεί ν' αντιμετωπίσει ένα πραγματικό πρόβλημα!Συνεπώς...νομίζω πως πολύ ασχοληθήκαμε.
Μόνο για τον εαυτό μου μπορώ να μιλήσω, και το δικό μου σχόλιο, οπότε ορίστε αγανακτισμένε εξομολογούμενε: 1)Ο 19χρονος υποστηρίζει πως το εισόδημα είναι μέτριο αλλά «θα μπορούσαν» οι δικοί του να δώσουν τα λεφτά. Γιατί; Επειδή το λέει; Επειδή κάθε 19χρονο παιδί συμμετέχει τόσο ενεργά στα οικονομικά του σπιτιού και ξέρει τι γίνεται με υποχρεώσεις, δάνεια και ποιος ξέρει τι άλλο; Ρώτησα ευθέως τι του απαντούν όταν τα ζητάει. Απάντηση δεν πήρα. Προς τι τόσο μένος για τους «κακούς γονείς» για τους οποίους ο εξομολογούμενος δεν αναφέρει τίποτα άλλο; 2) Πήρες φόρα μεγάλη. Τόσα παιδιά δουλεύουν - όχι για τις διακοπές τους αλλά βιοποριστικά παράλληλα με σπουδές, σε άλλες πόλεις. Τι μας λες τώρα;; Ένα μήνα να δούλευε ο συγκεκριμένος θα χε μαζέψει λεφτά για διακοπές που είναι και το ζόρι του. Δε βλέπω να αναφέρει πουθενά, λόγους επιβίωσης ή γονείς που δεν βοηθούν και επωμίζεται ευθύνες. 3) Κανείς μας δε φύτρωσε μια μέρα κι ήταν 30 ή 40. Άλλοι δούλεψαν και δούλευαν όσο σπούδαζαν, άλλοι όχι. Αν είναι να κρίνουμε τόσο εξ ιδίων τ' αλλότρια τι να σου πω δηλαδή; Πως με σπουδές, προϋπηρεσία και μεταπτυχιακό δούλευα πέρυσι 10 ώρες τη μέρα για 450 ευρώ ανεβοκατεβαίνοντας σκάλες και κουβαλώντας κούτες; Κι αυτό παράλληλα με ο,τι άλλο μπορούσα να κάνω επειδή δεν ήθελα στην ηλικία των 38 να αφήσω το σπίτι μου και να τρέξω πίσω στους δικούς μου; Έβγαλα το σκασμό, έκανα υπομονή, εξαντλήθηκα αλλά το σπίτι μου το κράτησα. Καμία κριτική για όποιον θα επέλεγε άλλο δρόμο. Αλλά ο καθένας διαλέγει τι θα θυσιάσει και τι θα κάνει για αυτό που έχει στόχο. Το ίδιο και ο εν λόγω νεαρός λοιπόν. Το ίδιο και τόσοι άλλοι, πολύ μικρότεροι και πολύ μεγαλύτεροι από' μένα.Ναι η κατάσταση είναι βάρβαρη, για όλους μας. Άλλοι νέοι δουλεύουν γιατί το θεωρούν σωστό, άλλοι γιατί δε μπορούν να κάνουν διαφορετικά. Μακάρι κάθε οικογένεια να έχει να προσφέρει στα παιδιά της τα απαραίτητα, κι ακόμη περισσότερα αν γίνεται. Αλλά νισάφι κάπου με την υπερβολή στη συγκεκριμένη εξομολόγηση. Λες και πρέπει να δουλέψει δέκα χρόνια στα κάτεργα για μια εβδομάδα διακοπές εξαιτίας των κακών γονιών. Κανένα μένος δεν έχω, αλλά δε θα τον πω και «καημένο» από πάνω.
Eμενα πάντως στα 19 μου ζήταγαν προϋπηρεσία για σέρβις. Σε ένα που με δέχτηκαν ήταν θυμαμαι 20 ευρώ (χωρίς προσαυξήσεις) για 8 μισή ώρες και μαύρα, είπα όχι μιας και το πενθήμερο έβγαινε 400αρι και γενικά δεν μου άρεσε ο χώρος. Αυτό που βρίσκεις πιο εύκολα αλλά και πάλι ευκαιριακα είναι για μοίρασμα φυλλαδίων. Ας μην θυμηθώ πόσες φορές την πάτησα για πλασιέ φάση και πολλά άλλα που δεν ήξερες από πού να, φύγεις (καθόμουν με την ελπίδα αλλά ΔΕΝ).Τώρα, ότι κάποιοι θέλουν να πάνε με τα λεφτά τους διακοπές και όχι των γονιών τους είναι προς τιμήν τους. Απλά δεν υπάρχει λόγος να θέλουμε να σκέφτονται όλοι όπως εμείς αλλιώς είναι κακομαθημένα. Ναι, να μην τα θεωρούν αυτονόητα και να τα εκτιμούν τις παροχές και τα έξτρα. Απλά πλέον δεν υπάρχουν τοοοοσες πολλές, δουλειές και οι μισθοί είναι συνήθως για κλάματα. Εγώ στο θέμα εργασίας δυσκολεύτηκα πολύ πάντως. Ίσως να είμαι ανίκανη βεβαια. :)
Scroll to top icon