ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αρκετά χρόνια τώρα η ζωή μου έχει δείξει το πιο σκληρό της προσωπο. Δεν το αντέχω άλλο να παλεύω μόνη μου, πονάω τόσο πολύ, έχω ρίξει ποτάμια δάκρυα, νιώθω κάθε μέρα τόσο άρρωστη σωματικά και ψυχολογικά πλέον και ουσιαστικά δεν έχω κανέναν δίπλα μου. Όλα πια τα περνάω μόνη μου. Είναι στιγμές που ανδριωνομαι και λέω θα τα καταφέρω μα τώρα τελευταία έχω χάσει κάθε ελπίδα. Έστω ένα μικρο πραγματακι να γίνει να βρω ξανά μια μικρή χαρα.. Ας γίνει κάτι καλό επιτέλους...