ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
9.7.2019 | 02:10

Υπερκινητικότητα

Ρε παιδιά στην ηλικία των 5 τα παιδιά γιατί είναι τόσο ζωηρά και υπερκινητικα ή μόνο ο δικός μου γιος είναι μήπως;Εντωμεταξυ έχω και άλλο ένα μικρότερο ..συνέχεια το χτυπάει, ρίχνει μπουνιές το βρίζει πολύ άσχημα..δεν ξέρω τι να κάνω εχω απελπιστει..κάθε μέρα τώρα στις διακοπές δεν μπορούμε να κάτσουμε σε ησυχία.. όλο σπάει ποτήρια στις ταβέρνες.. ενοχλεί τα παιδάκια στη θάλασσα ..γενικά μια καλή συμπεριφορά.. οι άλλοι με κακολογουν.αλλα νιώθω να μην με ακούει καθόλου .. .λέτε να ζηλεύει τον μικρό αδελφό του; Ας μου πουν κάποιες μανουλες.. ευχαριστω πολυ
6
 
 
 
 
σχόλια
Φυσικά και ζηλεύει και για να αντιδρά έτσι, σημαίνει ότι το χειρίζεστε λάθος το θέμα. Να ζητήσετε τη βοήθεια ειδικού, δεν είναι ντροπή, ούτε κακό, για την ψυχή του παιδιού σας πρόκειται.Κι επειδή έχω τέσσερα αγόρια, ναι, ως επί το πλείστον είναι ΠΑΡΑ πολύ ζωηρά τα αγόρια κι έχουν ελατήρια στον πισινό τους. Και αφηνιαζουν όταν βγαίνουν από το πρόγραμμα τους. Ο μικρός σου είναι πάντα έτσι ή μεταλλάχθηκε τώρα που είστε διακοπές (άρα άλλαξε το ωράριο του ύπνου του και τρώει extra παγωτά);
Δυστυχώς έτσι είναι τα πιο πολλα παιδιά (και δη αγόρια που λογω διαφορετικής βιοχημείας είναι πολύ πιο ζωηρά από κούνια). Όσοι δεν έχουν παιδιά δεν το συνειδητοποιούν επειδή εμείς που έχουνε κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να μην καταλάβετε οπτι ούτε εμείς μπορούμε να τα κουμαντάρουμε για να μην μας κρίνετε. Γιατί καλή η παιδαγωγική στην θεωρία, αλλά πρακτικώς ανεφάρμοστη. Ένα ΣΚ με τα παιδάκια αφινιασμένα θα σας πείσει...Γενικώς ΜΗΝ κάνετε παιδιά, πραγματικά δεν υπάρχει λόγος, οι περισσοτεροι κάνουν το λάθος της ζωής τους. Και δεν υπάρχει κι επιστροφή, το παιρνεις ώσπου να πεθάνεις. :/Στο θέμα σου όμως!Δεν έχει κάποιο πρόβλημα το παιδί σου, απλώς όπως είναι το φυσικό ζηλεύει! Εκεί που πρώτα είχε όλη την προσοχή σας ξαφνικά κάποιος του πήρε την πρωτοκαθεδρία. Χρειάζεται να το βεβαιώσετε με πράξεις ότι το αγαπάτε όσο και πριν, ότι είναι ο πρώτος στη ζωή σας κι ότι αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ γιατί απλώς δεν γίνεται. Κάντε του επίθεση αγάπης. Και βέβαια θέστε με ηπεεμο τρόπο όριο: δεν υποχρεούται να αγαπά το αδερφάκι του (θα το αποφασίσει μόνος του αυτό , τα συναισθήματα δεν επιβάλλονται) αλλά υποχρεούται να το ΣΕΒΕΤΑΙ. Όχι χειρονομίες, όχι βρισιές.
Μητερα δεν ειμαι. Αλλα νομιζω οτι εσεις οι μαμάδες πρεπει να πάψετε να αντικαθιστατε τον παιδίατρο, τον ψυχολόγο, τον φαρμακοπειο τον, τον, τον. Το "μια μανουλα ξέρει καλυτερα απ τον καθένα" δεν το δεχομαι. Πιο άσχετη απο μενα δεν υπαρχει όσον αφορα σε παιδια αυτης της ηλικίας, αλλα αυτο που περιγράφεις μου φαινεται αρκετα σοβαρό για να ψάχνεις λυση εδώ μεσα, έστω κ αν κπ ειχε/εχει παρόμοιο προβλημα με το παιδί της. Ενας ειδικός που θα του δωσεις λεπτομέρειες (οχι οπως εδω δυο λογια του ποδαριού) θα σου βρει κ την αιτια κ τη λυση. Για τα μικροπράγματα ειναι οι αλλες μαμάδες, για τα σοβαρα οι ειδικοί.
Scroll to top icon