ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στα 36 λοιπόν μετά από χωρισμό γυρνάς στην οικογένεια σου, έστω προσωρινά. Και παρ' όλη την πραγματική ευγνωμοσύνη που νιώθεις για πολλούς και σημαντικότατους λόγους, αρχίζουν τα θέματα της καθημερινότητας... δυνατά η τηλεόραση, δυνατά το air condition, άλλες πολιτικές πεποιθήσεις, διαφωνίες κτλ. Πολλά τα χρόνια μακριά, αλλάξαμε κάποιες συνήθειες και ιδέες. Καυγάδες εν τω μεταξύ συνέχεια μεταξύ τους κτλ. Τι θα κάνω ρε παιδιά; Θα μ πείτε βρες σπιτι γρηγορα, ναι αυτο το ξερω αλλα κ παλι, αυτος θα ειναι ο κυκλος μου πια; Δεν εχεις φιλους θα μ πειτε, εχω, ισως οχι τοσο στενους κι εχουν οικογενειες κτλ. Έχουνε σπάσει ήδη τα νεύρα μου, νιώθω σε αδιέξοδο και νιώθω και άπειρα αχάριστη που έχω τόση βοήθεια και βρίσκω αρνητικά. Ταυτόχρονα όλες αυτές οι διαφωνίες μου θυμίζουν τις διαφωνίες π είχα κ στη σχέση μου και προσπαθώ να τις συγκρίνω και σκέφτομαι μήπως τελικά έφταιγα εγώ, μήπως ήμουν υπερβολική; Δε νομίζω όμως, στ αληθεια δε νομίζω. Θελω την παλιά μου πραγματικότητα ή μια διέξοδο.