ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι με κάποιον εδώ και έναν χρόνο, σχεδόν.Πώς ξεκίνησε το story: με είχε κάνει add στο Fb, τον είχα αποδεχτεί, μου είχε στείλει μερικές φορές. Δεν έδινα και πολλή σημασία διότι δεν ήμουν ελεύθερη τότε - δεν τον ήξερα κιόλας.Μέχρι που ένα Σάββατο, τέλη καλοκαιριού μου στέλνει ξανά. "Τι κάνεις, πού μένεις" κ.λπ.! Του απαντούσα λακωνικά και σε κάποιο σημείο ανέφερα πως βιαζόμουν γιατί έπρεπε να ετοιμαστώ για να συναντήσω έναν φίλο όπου είχαμε κανονίσει βραδινή έξοδο, αλλά απ' ό,τι φάνηκε ήθελε να με κρατήσει όσο μπορούσε στο chat. Σε κάποια φάση μου πετάει "Θα ερχόμουν κι εγώ, αλλά δεν έχω παρέα". Του είπα πως θα μπορούσε να μας συναντήσει στο Σύνταγμα και να πηγαίναμε all 2gether στο party με το τραμ, κλάιν. Δέχτηκε.Τελικά καταλήξαμε να πάμε με το μηχανάκι του, οι δυο μας. Δε θα μπω σε λεπτομέρειες για να μην μακρηγορώ. Βρήκαμε στο beach bar τον φίλο μου, αράξαμε όλοι μαζί, ήπιαμε τις μπύρες μας, περνούσαμε υπέροχα! Ώσπου έκανε την κίνηση να με φιλήσει και του το έκοψα. Διακριτικά και όμορφα. Χαμογέλασε.Φύγαμε μαζί, όπως σκάσαμε στο event, και μετά κάναμε μια στάση στην πλατεία Συντάγματος όπου μιλούσαμε για ώρες. Η οικειότητα απίστευτη. Μέχρι που έκανε δεύτερη φορά την κίνηση και αφέθηκα.Η έλξη γενικότερα ήταν έντονη, τα πράγματα κύλησαν από μόνα τους αρκετά γρήγορα και έκτοτε είμαστε μαζί.Στον πρώτο κιόλας μήνα της σχέσης μας έπρεπε να παρουσιαστεί στον στρατό, και μάλιστα εκτός Αθηνών (δώδεκα ώρες απόσταση με πλοίο). Είχα ακούσει, δεν το 'χα ζήσει. Μου άρεσε πολύ όμως και είπα να μας δώσω μια ευκαιρία.Όλα Goody's μέχρι που ανακαλύπτω το password. Καταραμένο ένστικτο. -.-'Καυλάντιζε με ένα σωρό κοπέλες κάθε ηλικίας. Teens, milfs και cougar. Έπεσα απ' το ροζ συννεφάκι μου η γυνή.Με μία συγκεκριμένα είχαν ανταλλάξει και photo σ' άλλο level, όπως επίσης είχαν μια επαφή μέσω του κοινωνικού δικτύου σχεδόν καθημερινά. Κατά κύριο λόγο sexting. Ούτε μήνα δεν είχαμε κλείσει btw. Την έβαλα στη θέση της, όπως κι εκείνον.Μετά από λίγο καιρό τον έστειλαν αλλού για εκπαίδευση. Μιλούσαμε, κλασικά, και σε κάποιο σημείο της συζήτησης πιάνω κάτι το οποίο δε μου άρεσε. Έριξα άδεια, έπιασα γεμάτα. Άρχισε με κάτι συγγνώμες, μέχρι που μου στέλνει μια τύπισσα στο Messenger λέγοντάς μου "Μάζεψε τον δικό σου". Τα είπαμε λίγο. Με ρώτησε αν τον κερατώνω, απάντησα πως όχι και μου κάνει "Θα έπρεπε, είναι πολύ χυδαίος" κ.ά. Τέλος πάντων. Ξεσπάει ο δεύτερος καβγάς μας από απόσταση, για τον ίδιο γ@μημένο λόγο. Η δικαιολογία του ήταν πως απλά βαριόταν εκεί μέσα και το έκανε μόνο για να περνάει η ώρα του. Ότι εμένα θέλει. Με τα πολλά τον συγχωρώ, για δεύτερη φορά. Λέω, μικρός είναι [23 και είμαι 30].Παίρνει την μετάθεση που ήθελε γι' Αθήνα. Ήμασταν συνέχεια για τους επόμενους έξι μήνες. Όταν ζεις κάποιον σχεδόν καθημερινά εκεί βλέπεις τον χαρακτήρα του και την συμπεριφορά του. Ο δικός μου λοιπόν έχει ένα θεματάκι με τα νεύρα του. Εκείνες τις στιγμές υψώνει την φωνή, προσβάλλει και σε περίπτωση που του απαντήσεις και αισθανθεί άσχημα δεν το 'χει σε τίποτα να σε κάνει να νιώσεις σαν σκουπίδι. Το χειρότερο είναι πως απλώνει και χέρι. Έχει τολμήσει να μ' ακουμπήσει δύο φορές ως σήμερα. Και τις δύο, ειδικά την δεύτερη κόντεψα να πάω στην αστυνομία. Μήπως και έπαιρνε το μάθημά του. Δεν το έκανα όμως: γιατί α) τον αγαπάω, β) είμαι άνεργη και πού λεφτά για δικηγόρους + γ) δεν ήθελα να στενοχωρηθούν οι δικοί μου και κατ' επέκταση οι δικοί του.Το καλό είναι ότι καταλαβαίνει με το που ξεθολώσει τι έκανε και παραδέχεται τα όποια λάθη του, αναγνωρίζοντας πως πρέπει να κάνει κάτι γι' αυτή την συμπεριφορά.Αλλά πλέον δεν ξέρω. Όταν δε βρίζει κ.ο.κ πραγματικά είναι αυτό που έχω ανάγκη και που μου αρέσει. Γνωρίζω παρόλα αυτά ότι ένας άνθρωπος που σήκωσε χέρι μία φορά, το πιθανότερο είναι να το επαναλάβει. Όπως έκανε άλλωστε. Κι εγώ δεν είμαι απ' τις κοπέλες που ανέχονται τέτοιου είδους χειρονομίες, όντας δυναμική.Ο χρόνος θα δείξει αν αξίζει.Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να σας συμπεριφέρεται έτσι πάντως. Πόσο μάλλον αυτός που έχετε επιλέξει να βρίσκεται δίπλα σας...Ευχαριστώ για τον χρόνο σας❣️