ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω κουραστει να ακουω απο τους γονεις μου οτι δεν θεωρουν ωραιο και σωστο να κανεις σχεσεις και να χωριζεις,μια σχεση ειναι καλη και αρκετη συμφωνα με αυτους.Δεν εχω εμπειρια απο αγορια αν και 23 χρονων,αλλα μου λενε συνεχεια οτι δεν πρεπει να τραβιολογιεμαι απο εδω και απο εκει(λες και το ειχα σκοπο ξερω εγω,αν ηταν θα το ειχα ηδη κανει).Αλλα οταν γινεται αναφορα στα αδερφια μου που ειναι αγορια και εχουν κανει σχεσεις-ξεπετες(δεν ξερω πως να το περιγραψω το φαινομενο) που κρατουσαν 1-2 μηνες no problem ξερω γω.Και εχω τσακωθει καμποσες φορες για αυτο γιατι μου το δικαιολογουν λεγοντας οτι αυτοι το εκαναν οσο ηταν στο πανεπιστημιο και δεν ειχαν μυαλο.Δεν θελουν να το παραδεχτουν οτι μου τα λενε ολα αυτα μονο και μονο επειδη ειμαι κοριτσι.Το αλλο το ωραιο που εμενα οσο ημουν εφηβη αλλα και στο πανεπιστημιο μου ελεγαν δεν ειναι τα αγορια για εσενα,πρεπει να διαβασεις τωρα αλλα οι ιδιοι αρχισαν την σχεση τους απο το λυκειο!Και η μανα μου μου λεει οτι οκ θα σε ειχαμε αφησει αν ειχες μια σχεση με σκοπο το γαμο.Δηλαδη για αυτους ολες οι σχεσεις πρεπει να γινονται με σκοπο το γαμο.Δεν ειμαι εναντια,αλλα το εχω ξεκαθαρισει οτι σκοπευω να παντρευτω μετα τα 30(που οι γονεις μου το θεωρουν αργα) αλλα μεχρι τοτε τι παει να πει, οτι δεν πρεπει να κανω τιποτα με κανεναν δηλαδη και να περιμενω να πεσει απο τον ουρανο ο τελειος γαμπρος?Εχω μια θεια που το εκανε αυτο και guess what εφαγε τα μουτρα της!Το εβαλα σκοπο, μεχρι τωρα τους ελεγα για τα ανυπαρκτα προσωπικα μου(στην μανα μου κυριως) αλλα απο εδω και περα με τετοια αντιμετωπιση ουτε καν,θα της τα πω μετα απο μια δεκαετια.Αφου αν τα φτιαξω με καποιον και χωρισω ποιος ξερει τι μαλακιες θα μου λενε,οτι δεν ειμαι αξια να κρατησω καμια σχεση και τετοια,οχι δε θα παρω.Σε 2 χρονια κατα πασα πιθανοτητα θα φυγω εξωτερικο οποτε και να θελουν να μαθαινουν λεπτομερειες(γιατι τωρα τις εχουν τις πηγες τους) δε θα μπορουν.Αμαν πια κουραστηκα!