ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω τελειώσει πληροφορική πέρυσι με κατεύθυνηση μεταπτυχιακό δηλαδή πάνω στην ανάπτυξη λογισμικού. Η δουλειά σαν δουλειά είναι πολύ καλή και με εξαιρετικά καλές απολαβές για τα δεδομένα της εποχής.Για παράδειγμα ένας προγραμματιστής που ξεκινάει τώρα (χωρίς προϋπηρεσία δηλαδή), φτάνει μισθό κοντά στα 1000. Καθόλου άσχημα για πρώτη φορά. Εγώ μένω στην Βόρεια Ελλάδα σε ένα χωριό κοντά στο Κιλκίς ψάχνω για δουλειά στην Θεσσαλονίκη αλλά δεν έχω βρει κάτι. Εκεί που έχω βρει πολλές αγγελίες είναι στην Αθήνα. Πολλές δουλειές. Εννοείτε μεγαλύτερη πόλη, περισσότερες ευκαιρίες. Έχω στείλει τουλάχιστον 5 αιτήσεις για αρχή αλλά δεν μου έχει έρθει κάτι. Προφανώς, το να βρεις δουλειά ως προγραμματιστής είναι επίτευγμα καθώς ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος. Το πρόβλημα μου όμως σε όλο αυτό που σας ανέλυσα μέχρι τώρα είναι η οικογένεια μου. Χωρίς να γνωρίζω τον λόγο θεωρούν ότι το πτυχίο που έχω πάρει και το μεταπτυχιακό που έκανα(δουλεύοντας και πληρώνοντας το γιατί η οικογένεια μου ούτε ήθελε να ακούει για μεταπτυχιακό), είναι άχρηστο. Δηλαδή, ένας τομέας που σύμφωνα με αναλυτές είναι μέσα στα 10 πιο κερδοφόρα επαγγέλματα στον κόσμο, έχει συνεχή εξέλιξη, ευκαιρίες και απολαβές που ακόμα και στην Ελλάδα φαντάζουν όνειρο....ναι αυτός ο τομέας θεωρείται άχρηστος. Βέβαια κάθε κουβέντα καταλήγει πάντα στο δνε ξέρω τι μου γίνεται, δεν ξέρω την τύφλα μου και όλα αυτά τα ωραία. Με όλα αυτά λοιπόν, κάνω τα αδύνατα δυνατά να φύγω από εδώ. Ψάχνω για Αθήνα, ας μην είναι στον τομέα μου. Ας είναι σε κάτι άλλο και βλέπω μετά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα καθίσω εδώ. Για να κανέναν λόγο. Δεν με νιώθουν..... δυστυχώς.