ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βλέπω ένα ζωύφιο πάνω στον βράχο και παθαίνω πανικό να μην αρχίσει να περπατάει προς εμένα. Ακινητοποιούμαι με τα μάτια καρφωμένα πάνω του να καταλάβω τις προθεσεις του. Αυτό ακινητοποιείται έτσι ώστε ο ´γίγαντας´ εγώ να μην το προσέξω κ έτσι να μην του κάνω κακό. Προσπερνάω με αργές κ σταθερές κινήσεις, πάντα με το βλέμμα πάνω του σε περίπτωση που αυτό του ενος εκατοστού τέρας θέλει να με ευνιδιάσει. Ευτυχώς παραμένει ακίνητο και έτσι ´επιζώ ´. Γυρνάω ανακουφισμένη στην ψάθα μου.. Φαντάσου να υπήρχε τρόπος το ζωύφιο να καταλάβει τι ακριβώς έγινε ... φαντάσου να συνέβαινε σε εσένα αυτό που συνέβει στο ζωύφιο.... δηλαδή εκεί που κάθεσαι αμέριμνος εμφανίζεται ένα ον 1,000,000 φορές μεγαλύτερο από εσένα..... πού να το φανταστείς ότι αν κινηθείς ένα μιλιμίτερ προς το ον, αυτό θα τρεξει ουρλιάζοντας προς άλλη κατεύθυνση.... πόσο απόσταση μπορεί να έχει η αντίληψη σου για το τι είσαι με το τι impact μπορεί να έχεις..... πόσες φορές το κάνουμε και εμείς... πόσο γέλιο θα έριχναν τα ζωύφια αν πραγματικά ήξεραν...