ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.8.2019 | 15:36

Υπάρχει ελπίδα;

Στην εταιρία που εργάζομαι υπήρχε μία κοπέλα η οποία μου άρεσε. Είμαστε στην ίδια ηλικία, στα 30 χωρίς κάποια σχέση.Η κοπέλα αυτή μου άρεσε από την πρώτη στιγμή, ακόμα και πριν ξεκινήσω να δουλεύω εκεί. Δηλαδή από την επικοινωνία που είχαμε τηλεφωνικά για συνεντεύξεις και έπειτα οι διαδικασίες για την πρόσληψη. Μου έκανε κλικ, χωρίς να την έχω δει. Την γνώρισα και από κοντά, συνεργαστήκαμε και κατάλαβα ότι... ναι, η κοπέλα αυτή μου αρέσει. Ωστόσο, παρατηρούσα ότι απέφευγε να μείνει μόνη της μαζί μου. Αν και παρόλα αυτά, εκλάμβανα ότι άρεσα και εγώ σε εκείνη, το οποίο καταλάβαινα πως συμπεριφερόταν σε μένα σε σύγκριση με τους υπόλοιπους συναδέλφους, συν κάποια παραπάνω χαμόγελα. Η αλήθεια είναι πως δεν γνωριστήκαμε αρκετά για όσο δουλεύαμε μαζί. Λόγω του εργασιακού χώρου, αισθανόμουν άβολα να αναπτύξω παραπάνω σχέσεις μαζί της. Πιθανόν να αισθανόταν και εκείνη το ίδιο.Πριν λίγους μήνες όμως, παραιτήθηκε. Συγκεκριμένα έφυγε τον Απρίλη. Οπότε και πλέον δεν είμαστε συνάδελφοι. Όταν το έμαθα, σοκαρίστηκα. Από την άλλη σκέφτηκα ότι ίσως είναι καλύτερα. Θα προσπαθήσω να κρατήσω επικοινωνία μαζί της και ίσως τότε να αναπτύξουμε κάποια σχέση, φιλική αρχικά. Έτσι, μία μέρα πριν φύγει της έκανα αίτημα φιλίας στο facebook. Το οποίο δεν έχει αποδεχτεί μέχρι και σήμερα. Άρα καταλαβαίνετε ότι όλο αυτό που ήθελα, η γνωριμία κλπ απέτυχε.Την ημέρα που έφυγε, μας είπε ότι μπορούμε να της στείλουμε στο (πρώην επαγγελματικό) Skype (το οποίο δεν διαγράφεται). Αν έχουμε κάποια οποιαδήποτε απορία σχετικά με την δουλειά - εφόσον ο συνάδελφος που θα αναλάμβανε τα καθήκοντα δεν θα ήξερε πως να τα διαχειριστεί - να μην ντρεπόμαστε να της στείλουμε και ότι θα διαβάσει το μήνυμα. Το περίεργο είναι ότι καθώς έλεγε αυτά, τα οποία τόνιζε αρκετά έντονα, το βλέμμα της ήταν καρφωμένο πάνω μου. Σαν να μου έλεγε στείλε μου, μην ντρέπεσαι, θα το διαβάσω. Δεν το ρίσκαρα γιατί πίστευα ότι ήταν απλά λόγια ευγένειας και ότι αν ενδιαφέρεται θα αποδεχτεί το αίτημα μου στο facebook. Μπορεί όμς και να μην το χρησιμοποιεί ή να μην θέλει "αγνώστους" να γνωρίζουν πράγματα για την προσωπική της ζωή.Τώρα κάπου εδώ θα ήθελα την συμβουλή σας. Πριν φύγει, έστειλε ένα αποχαιρετιστήριο email σε σχεδόν όλη την εταιρία, αναφέροντας και τον αριθμό του κινητού της για όποιον θέλει να επικοινωνήσει μαζί της κλπ. Δεν ξέρω ωστόσο αν αυτό ήταν ένα τυπικό email που στέλνουν οι περισσότεροι όσοι παραιτούνται ή πράγματι έχει ανοιχτό το δεδομένο να επικοινωνήσει κάποιος μαζί της με την ίδια να ανταποκρίνεται.Λοιπόν, η ερώτηση μου είναι η εξής: Θα ήταν σωστό να την πάρω ένα τηλέφωνο αυτές τις μέρες μετά από 3-4 μήνες που έφυγε (μου φαίνεται λες και έχει περάσει ένας αιώνας από τότε) χωρίς να έχει προηγηθεί κάτι; Την σκέφτομαι κάθε μέρα. Πώς θα μπορούσα να την πλησιάσω; Εσείς θα ανταποκρινόσασταν σε ένα τέτοιο τηλεφώνημα;
15
 
 
 
 
σχόλια
Με κάποιο τρόπο επικοινώνησε μαζι της.Ζήτησε της χαλαρα να πατε για ένα καφέ να τα πείτε -τι πιο ανθρωπινο-εξαλου μέσω της προηγουμενης "τριβής"σας που έχει δημιουργηθεί στη εταιρία υπάρχει ένα κάποιο έδαφος-στέκι δηλαδή κάπως -νομίζω-.(Μην σε νοιάζει να εκτεθείς και μήπως καταλάβει ότι τι γουστάρεις κτλ.αυτο θέλεις...)Αν βγείτε είναι κάτι θετικό.Αν όχι μην επιμένεις-παρακαλάς,παρακατω.Στο καφέ τώρα (αν υπάρξει) ,φερσου ανδρικά και πες της με την πρωτη ευκαιρία ότι σου αρέσει.(τόσο απλό).Το πολύ πολύ να σε πιστολιασει,αν δεν το κανεις όμως θα σε τρώει.Μην το ταλανίζεις από δω και από κει στο μυαλό σου και προπαντως μη το ξεκινάς στο φιλικό.Δεν την θες για φίλη,τη θες ερωτικά.Αν σε δει ως φίλο δύσκολα τα πράγματα(πρέπει να καταλάβει ότι έχεις πουλι...)
Δυστυχώς στην πλειοψηφία των περιπτώσεων που είμαστε (μονομερώς) ερωτευμένοι εκλαμβάνουμε την παραμικρή λεπτομέρεια στην στάση του άλλου σαν σημάδι ανταπόκρισης στον έρωτα μας, κοινώς δεν βλέπουμε/δεν κρίνουμε καθαρά (και καλά κάνουμε). Νομίζω ότι τα όσα μας εξομολογήθηκες είναι μια τέτοια περίπτωση και καλά θα κάνεις να την ξεχάσεις.
Μπορείς να δοκιμάσεις να την πάρεις εφόσον έδωσε η ίδια το κινητό της, αλλά εμφανή σημάδια ενδιαφέροντος από πλευράς της δεν έχεις. . οπότε μικρό καλάθι, πολύ μικρό.
Την ερωτεύτηκες από το τηλέφωνο πριν τη δεις;Και της τράβηξες το ενδιαφέρον αλλά δεν σε αποδέχθηκε στο φβ;Και έχει να σε ακούσει από τη Σαρακοστή και ρωτάς αν έχει νόημα να της τηλεφωνήσεις;Φίλε μου να με συμπαθάς, αλλά η όλη ιστορία είναι ελαφρώς παράλογη από την πλευρά σου, στο σύνολό της.

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

Scroll to top icon