ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το οτι παντρευτηκα ξεκαθαρα απο ερωτα και ονειρευομαι ενα μωρο να ολοκληρωσει την οικογενεια μας,και οτι ευχομαι να εχει τα ματια και τον ευγενη χαρακτηρα του αντρα μου με κανει εγωϊστρια;Ειμαι εγω,και οχι αυτη που το γεννησε και το παρατησε,;

Ξεκιναω λεγοντας οτι δεν ειμαι μητερα. Συνεχίζω λέγοντας οτι σέβομαι την αναγκη μιας γυναίκας να νοιώσει τη μητρότητα απο την αρχη της σύλληψης μεσα στο σωμα της μεχρι να κλεισει τα ματια της. Καταλαβαινω λοιπον κ τη γυναικα που θα καταφύγει στις εξωσωματικες για να αποκτήσει το δικο της παιδι. Τελος κ προσωπικα ειμαι φουλ υπερ της υιοθεσίας. Οταν παιρνεις ενα παιδι στα χερια σου, το μεγαλωνεις, το φροντίζεις, το αγαπας, ε τοτε μητερα δεν εισαι? Κ ας μην εχεις το ιδιο dna με το παιδι αυτο. Υπάρχουν τοσα παιδια χωρις οικογενεια που ειναι κριμα να επιμένουμε σε εξωσωματικες, ειδικα οταν ακουω κτ περιπτωσεις με 6-7-8 προσπάθειες. Προσωπικα δεν θα εκανα, αλλά σέβομαι το γεγονος οτι κο αλλη γυναικα θα το επιλέξει. Τελος, κ θα φανει καπως αυτο που θα πω, το βρισκω καπως ματαιοδοξο να πασχιζεις με εξωσωματικες, ενω παραλληλα απορρίπτεις κάθετα το ενδεχόμενο της υιοθεσίας επειδη "δε θα ναι δικο σου" ή επειδή "δε θα ειναι η συνεχεια σου" ή "επειδη θα ειναι ξένο" κτλ.

Διαφωνώ μαζί σου. Δεν είναι το ίδιο. Φυσικά και λέγονται μάνες και αυτές που υιοθετούν και τις θαυμάζω γιαυτην την απόφαση. Μάνα δε σε κάνει μονο η γέννα .Αλλά καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που θέλουν οι γυναίκες αυτές. Όσο και να προσποιουμαστε,δεν είναι το ίδιο. Το να δημιουργείς ένα πλάσματακι μαζί με τον άνθρωπο σου ,να παίρνει ζωή από το σώμα σου ,απλά δεν υπάρχει. Είναι αναντικατάστατο. Εγωιστικό κτλ ναι αλλά το ένα δεν αναιρεί το άλλο.

Εμένα πάλι, αυτό που δεν παύει να με εκπλήσσει είναι το πώς άτομα σαν εσένα αναπτύσσουν δογματικές απόψεις πάνω στα σώματα και τις ζωές άλλων, σε ζητήματα τόσο λεπτά, πολυδιάστατα και απόλυτα προσωπικά.Και θέλουν οπωσδήποτε να τις μοιραστούν με κάποιον - όχι φίλους μωρέ, γιατί έχω συναίσθηση ότι είμαι μια αδιάκριτη, στυγνή μουλάρα - και να τις αναγάγουν σε καθολικά συμπεράσματα και νόμους συμπεριφοράς (που θα έπρεπε να ισχύουν!).Δε θέλω να σε σοκάρω, αλλά η τεκνοποίηση είναι η βιολογική πεπατημένη από την αρχή του χρόνου, ταυτόσημη και άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανθρώπινη βιολογία και φύση. Φυσικά, πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν εξαιρέσεις, φυσικές, βιολογικές, πρακτικές δυσκολίες, διαφορετικές επιλογές και όλα αυτά είναι μια χαρά, εφόσον τα επιλέγει ή/και αποδέχεται ο καθένας για τον εαυτό του.Κατ'επέκταση, τα ορφανεμένα παιδιά, αν θέλουμε να το δούμε στεγνά, είναι απότοκο έκτακτων συνθηκών, όχι η πεπατημένη και όχι η πρώτη σκέψη. Θέλω να τονίσω ότι δε χρωματίζω με κανέναν τρόπο αυτή τη δήλωση, είναι απλώς μια παρατήρηση των πραγμάτων - όχι θεώρηση.Κοινωνικά και ανθρώπινα μιλώντας, φυσικά και πρέπει να υπάρχει πρόνοια και αγάπη για τα παιδιά αυτά, να διευκολυνθεί η διαδικασία της υιοθεσίας και η πολιτεία να περνάει στο κοινό μηνύματα υπέρ αυτής, να γνωστοποιεί τις ανάγκες, το μέγεθος και τη σημασία του θέματος, να παρουσιάζει ενεργά τις επιλογές.Αλλά εσύ εδώ, εκτός του ότι κατακρίνεις περα για πέρα αδιάκριτα ανθρώπους για το πώς επιλέγουν να ζήσουν τη ζωή τους, ή τους λόγους για τους οποίους επιθυμούν να φέρουν οι ίδιοι στον κόσμο ζωή, αντιμετωπίζεις την υιοθεσία ρηχά και ωφελιμιστικά, σαν μια βολική επιλογή αντί της γέννας, που "είναι πολύ δύσκολη κι έχεις ακούσει ιστορίες τρόμου". Αν χρειάζεσαι τρίτους να σου υποδείξουν πόσο ρηχή και προβληματική είναι μια τέτοια αντιμετώπιση της ζωής, της γονεϊκότητας, αλλά και της ψυχής ενός ορφανού παιδιού, τι να σου πω... Σαν κάτι σύγχρονες νεόπλουτες ή σελεμπριτις που προσλαμβάνουν παρένθετες μητέρες για να μη χαλάσει η σιλουέτα...Τέλος πάντων, επειδή πάλι έγραψα πολλά, το πόιντ είναι ότι καλή μου, τις αποψάρες σου στα απόλυτα προσωπικά θέματα τις κρατάς για τον εαυτό σου, όταν και αν χρειαστεί να κάνεις τις επιλογές σου. Δεν σε αφορά στο ελάχιστο αν κάποια θέλει να κάνει *πολλές* εξωσωματικές, αν άλλη θέλει να βιώσει την εμπειρία της εγκυμοσύνης και της γέννας, αν μια τρίτη θέλει να υιοθετήσει, κι αν ένα ζευγάρι θα επιλέξει να κανονίσει τη σεξουαλική του ζωή πάνω από ωορρηξίες.Get a life and some discretion, dear.

Μαζί σου , και για μένα ναρκισσισμός λέγεται, αλλά ας είμαστε πιο ελαστικοί με την ανθρώπινη φύση, ακόμα και αν έχεις το μεγαλείο να υιοθετήσεις αύριο μεθαύριο , κατακρίνοντας όλες τις υπόλοιπες γίνεσαι περισσότερο εγωκεντρική από αυτές που κράζεις.

Δε ξέρεις και λες βλακειουλες, πρώτον δε σου πέφτει λόγος τι θέλει ο καθένας να κάνει με την οικογένειά του, δεύτερον δεν έχεις ιδέα τι κυκλώματα παίζουν με το θέμα της υιοθεσίας και πόσα λεφτά χρειάζονται και πόσο καιρό παιζει να περιμένουν για να πάρουν ένα παιδί, οπότε γιατί να τρέφουν τις μαφιες, αστούς να ταλαιπωρούνται

Η κρατική υιοθεσία όχι απλά θέλει χρόνο, θέλει πολύ χρόνο! Η αδερφή μου περίμενε 5 ολόκληρα χρόνια. Στα 5 χρόνια την ενημέρωσαν ότι θα τους δωθεί παιδί. Από την ημέρα της ανακοίνωσης πέρασαν περίπου 5 μήνες μέχρι να γνωρίσουν το παιδί και 1,5 ακόμη χρόνος μέχρι να γίνει και το τελικό δικαστήριο. Άξιζε ο κόπος;; ΕΝΝΟΕΊΤΑΙ!! Για όλη την γραφειοκρατία και την νομοθεσία μπορώ να σας μιλάω ώρες..αλλά και για τις δυσκολίες του να φέρνεις ένα παιδί στο σπίτι που είχε συνηθίσει αλλιώς. Η απόφαση της υιοθεσίας είναι πολύ σοβαρή και πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για πολλα. Οι πραγματικοί γονείς όμως είναι αυτοί που μεγαλώνουν με αγάπη τα παιδιά τους. Γιατί τα παιδιά αυτό θέλουν αγάπη και ασφάλεια κι όχι μια αίθουσα ιδρύματος παρατημένα από μια γυναίκα που αισθάνθηκε πραγματική όταν γέννησε. Και για να το ελαφρυνω, ομολογώ ότι είμαι μια χαζοθεια κι εχθές που μου είπε οτι είμαι πολύ όμορφη τα έκανα επάνω μου από την χαρά μου!!!

Εγωκεντρισμός λέγεται. Εννιά στους δέκα γι' αυτό κάνουν παιδιά. Και η δικαιολογία ' να ζήσω το θαύμα στο σώμα μου' εγωκεντρική είναι.Προτιμούν να πετάξουν χιλιάδες ευρώ από το να φροντίσουν παιδιά που είχαν την ατυχία να μείνουν χωρίς γονείς.

Μα αφού αυτό θέλουν αυτές οι γυναίκες που αναφέρεις. Να βιώσουν την εμπειρία της εγκυμοσύνης κι επιθυμούν ένα δικό τους παιδί. Γιατί είναι κακό αυτό και γιατί θα έπρεπε να θέλουν κάτι άλλο; Δε νομίζεις ότι όπως εσύ επιθυμείς να υιοθετήσεις, έτσι κι αυτές έχουν τις επιθυμίες τους; Και είναι σεβαστές, δε χρειάζεται να είναι άλλες από αυτές που είναι...