ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

βρέθηκα μέσω κοινής παρέας με έναν φίλο που κάτι έπαιζε εδώ και κάμποσο καιρό και πιάσαμε την χαζοκουβέντα.. Μου είπε ότι από πάντα ήθελε να κάνουμε κάτι και εγώ τον απέρριπτα. Του είχα πει ότι και εμένα μου άρεσε απλά είμαι σχεσάκιας και δεν περνάω και πολύ καλά στις χύμα καταστάσεις. Για αυτό προσπαθούσα να το φρενάρω το μεταξύ μας λόγω διαφορετικών απαιτήσεων από τους ανθρώπους που έχουμε απέναντι μας. Μια μικρή παρένθεση, επειδή γνωριζόμαστε γύρω στα έξι χρόνια οι μόνες σχέσεις που έχει κάνει είναι σεξουαλικές που τέλειωναν πριν καν αρχίσουν και μου είχε καταστήσει σαφές ότι και σε εμένα μέχρι εκεί μπορεί να προσφέρει απαντώντας του ότι δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Και ενώ έχουμε την παραπάνω κουβέντα γυρίζει και μου πετάει ότι γενικά υπήρξε μια γυναίκα που ήθελε να κάνουν σχέση απλά δεν είμαι εγώ αυτή και ότι εγώ στο μυαλό του είμαι για ένα βράδυ.Και κάπου εδώ ένιωσα ΤΟ σφίξιμο. Με ένα μειδίαμα απάντησα ότι δεν κάνουμε όλοι για όλους, έτσι είναι η ζωή και αυτός ψιλοσάστισε. Τόσες μέρες νιώθω μια στενοχώρια ρε γαμώτο. Υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι δεν πρέπει να επηρεάζομαι από βλακείες. Απλά χτύπησε φλέβα ο άτιμος και ξύπνησε τις ανασφάλειες μου. Αναρωτιέμαι γιατί νιώθω έτσι. Γιατί εκεί που είσαι μια χαρά μια βλακεία σε στενοχωρεί και γιατί να σκάω που δεν είμαι ΑΥΤΗ η γυναίκα. Όντας μεγάλη εγωίστρια κάπως νιώθω να με πλήγωσε. Ίσως και να το επιδίωξε κιόλας.Αχχχχ