ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εγώ πάλι επειδή έχω τα ακριβώς ίδια συναισθήματα με εσένα, καθώς περνάω κι εγώ χωρισμό, θα ήθελα να σου πω ότι, και με φίλους να βγεις, και να περάσεις ξέφρενα τα βράδια σου πάλι θα υπάρχει αυτό το συναισθηματικό κενό, καθώς κάνεις δεν σε ενδιαφέρει μονάχα εκείνος. Η φάση είναι η έξεις, αν το θέλεις κι εσύ όλα μπορούμε να τα βάλουμε στην άκρη σαν να ήταν κάτι ασήμαντο. Είναι όλα ξεκάθαρα μέσα στο κεφάλι μας, ούτε οι φίλοι, οιλυτε οι ψυχολόγοι θα σε βοηθήσουν αν εσύ η ίδια δεν το θες. Είναι απίστευτα δύσκολο, το ξέρω, και εμένα μου λείπει κάθε μα κάθε μέρα. Αλλά τι να κάνουμε; Και να θέλαμε δυστυχώς τώρα έφυγαν.... Κάνε πραγματα για τον εαυτό σου, να νιώθεις ότι ικανοποιείς τον εαυτό σου και αγάπησε τον, και μετά όλα σιγά σιγά έρχονται... Υπομονή και δύναμη και στις δύο μας. Φιλια

oλα εχουν διστυχος ημερομηνία λήξεως σαυτο το σκατοκοσμο που ζουμε χάθηκαν αξιες αγαπη εκτίμηση δέσιμο νοιάξιμο για τον αλλον .................. παν περίπατο αυτα πια στην μοδα του οτι νάνε

Χμ μάλλον δεν ήτανε από την μία μέρα στην άλλη.. Προφανώς δεν ήθελες να το δεις.... Τώρα το ξεπερνάς με φίλους καλούς υπομονή....

Επειδή έχω περάσει κάτι τέτοιο, ο χωρισμός σε ένα γάμο είναι σαν ένας μικρός θάνατος. Είναι δύσκολο. Πολλά τα έντονα συναισθήματα ,αλλά δυστυχώς πρέπει να τα ζήσεις.Δεν υπάρχει εύκολος δρόμος. Μακάρι να έχεις παρέες , θα σε βοηθήσουν να ξεχνιέσαι για λίγο. Ο χρόνος όμως τελικά θα δείς θα κλείσει τις πληγές σου. Επίσης θα ασχοληθείς με τον εαυτό σου σε πολλά επίπεδα.

Πως ξεπερνάς έναν χωρισμό που πονάει; Μιλώντας με φίλους. Ζητώντας βοήθεια πιθανώς από ψυχολόγο. Θα σου έλεγα όμως κυρίως αντλώντας δυνάμεις από τη θέλησή σου να προχωρήσεις.

Ένας γάμος δεν τελειώνει έτσι απλά ούτε επειδή ένα 6μηνο δεν τα πας καλά. Για καιρό λοιπόν, δεν ήθελες να δεις και να αποδεχτείς ό,τι ο σύζυγός σου δεν ήταν εκεί (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήταν κάπου αλλού!), ότι είχε απομακρυνθεί από εσένα. Θα ήθελες να συνεχίσεις σε έναν τέτοιο γάμο? Ξέρω ότι από την πλευρά σου ένιωθες γι' αυτό και τώρα είσαι συ αυτή που πονάει. Όμως δεν γίνεται μόνο με έναν. Πίστεψέ με είναι καλύτερα έτσι. Σιγά σιγά θα συνέλθεις :)