ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 19 , φοιτητής στην Αθηνα και τον τελευταίο χρόνο εχω παρατηρήσει το εξης.Δεν μπορω να γελάσω πραγματικά( να τονιστεί το "πραγματικά " ). Εχω κάνει παρεες στην σχολή, περνάω πάρα πολυ ωραια αλλα δεν ειναι αυτο το θεμα. Δεν μπορω να γελάσω με τίποτα. Δηλαδή γελαω συνέχεια με διάφορα πραγματα που ειναι αστεία αλλα δεν ειναι το γέλιο που θυμαμαι να ειχα καποτε. Εκεινο ηταν πιο πηγαίο και αυθορμητο. Δεν λεω οτι τωρα γελάω με το ζορι αλλα υπάρχει αισθητή διαφορα στο πως το αισθάνομαι. Φυσικά κανεις δεν το καταλαβαίνει και δεν το χω συζητήσει με κανέναν γιατί ειναι και καπως περίεργο. Ειδικα ενω ξέρουν οι φιλοι μου οτι γελάω και γενικά δεν νομίζω να καταλαβαίνουν ότι εχει αλλαξει κατι. Όμως, τι μου συμβαίνει?