ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας! Είμαι 10 μήνες με έναν άντρα και είμαι πολύ ερωτευμένη μαζί του.. Από την αρχή φάνηκε ότι δεν θα είναι εύκολη η σχέση μας αλλά το πάλεψα πολύ γιατι παρόλο που δεν είναι ο καλύτερος χαρακτήρας εγώ γίνομαι καλύτερη μέσα από αυτή τη σχέση και αυτό είναι κάτι που μάλλον έχω ανάγκη. Το βασικό πρόβλημα πλέον (πολλά άλλα θέματα τα λύσαμε) είναι η παθολογική του ζήλια και η παρανοϊκή συμπεριφορά που την ακολουθεί. Δεν του δίνω κανένα δικαίωμα απολύτως..προσεχω πλέον όλες μου τις κινήσεις για να μην παρεξηγηθεί αλλά και πάλι κάτι θα βρει για να θυμώσει. Για παράδειγμα πήγα σε μια παραλία με τα μικρά μου ξαδερφακια και εκεί ήταν ένας πρώην μου. Έκανα το λάθος να του το πω γιατί λέω και όλη την αλήθεια πανάθεμα με!! Τι το θελα??? Έγινε πυρ και μανία.. Εκτός από τα άσχημα λόγια του, μετά δεν μου μίλαγε καθόλου.. Δεν με άγγιζε και μου είπε ότι ξενέρωσε και ότι είναι καλύτερα να μην είμαστε μαζί γιατί δεν μπορεί να βρει ηρεμία με εμένα. Ότι δεν έπρεπε να είχα πάει σε αυτή την παραλία και γενικά ότι δεν πρέπει να πηγαίνω μόνη μου πουθενά. Έκατσα με λογική να του εξηγήσω και να τον βοηθήσω να εκλογικευσει τις σκέψεις του (επειδή υπήρξα και εγώ μεγάλη ζηλιαρογατα καταλαβαίνω πως νιώθει) αλλά τίποτα.. Δεν θέλει να το αλλάξει όλο αυτό. Είναι τρομερά ανασφαλής, θέλει να έχει απόλυτο έλεγχο και όταν νιώθει πως τον χάνει γίνεται σκληρός, ψυχρός, κακοποιητικος. Επίσης είναι ένας άνθρωπος που δεν δείχνει ποτέ να συγκινείται όταν με κάνει να κλαίω η να είμαι απελπισμένη. Τραγικό αυτό.. Είμαι πολύ καψούρα μαζί του και δεν θέλω να φύγω από κοντά του. Αυτός όσο και να με θέλει αν φύγω δεν θα με αναζητήσει. Δηλαδή δεν με παίρνει να του κάνω και κολπάκια... Όλα μπούμερανγκ μου γυρίζουν.. Είναι και σκορπιός στο ζώδιο... Καταλαβαίνετε! Τι να κάνω;; Πλέον τον αγαπάω κιόλας και αυτό περιπλέκει τα πράγματα... Θέλω να τον βοηθήσω γιατί είναι λυπηρό κάποιος να νιώθει έτσι και να καταστρέφει τη ζωή του και του άλλου.