ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με αφορμή την εξομολόγηση "κρίμα"... Ήμουν σε σχέση 7χρονια, ετοιμαζόμασταν να παντρευτούμε, πλήρωνα δάνειο για το σπίτι που θα μέναμε,συγκατοικουσαμε μέχρι που έπαθε εγκεφαλικό ο πατέρας μου. Κ τότε είδα πόσο βολεψάκιας ήταν, τότε άρχισε τα μα, μου, θέλω χρόνο να σκεφτώ κι άλλα πολλά μη σας κουράζω....Κ φυσικά χωρίσαμε κι ήταν η πιο σωστή απόφαση της ζωής μου. Γιατί αν στα δύσκολα δεν μπορεί τι να τον κάνω, να δείχνει απλά το μπόι του; Μου πήρε χρόνια να το ξεπεράσω, δεν ξέρω πόσους τόνους κλάμα έριξα. Όμως ο χρόνος είναι γιατρός κ να το ρίχνεις στη γυμναστική επίσης. Κυκλοφορούν οι ενδορφινες κ φτιάχνεις κ σώμα. Όμως άλλαξα κ κοσμοθεωρία, αγάπησα τον εαυτό μου κ βρήκα την αισιοδοξία μου. Τώρα ξέρω ότι ο,τι κ να γίνει θα τα καταφέρω. Κι ότι όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Γιατί εκτός από γυμναστήριο κλπ. έκανα ταξίδια, γνώρισα κόσμο, άρχισα μεταπτυχιακό...Όσο για σχέση, δεν έκανα άλλη, αφενός γιατί πλέον οι σχέσεις έχουν γίνει τόσο δύσκολες, αφετέρου στα 40 δύσκολα σε πλησιάζουν στην Ελλάδα, θεωρούν ότι κάποιο κουσουρι έχεις. Οπότε όλο αυτό άξιζε, γιατί έπεσα κ σηκώθηκα ξανά. Κ ξέρω πως εκεί έξω υπάρχουν αξιόλογοι άντρες που απλά δεν έτυχε να γνωρίσω... Μην απελπίζεστε, μην κολλάτε σε ανθρώπους που δεν σας κάνουν, σημασία έχει να είστε καλά με ή χωρίς κάποιον.