ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου...εγώ δίπλα σου εσύ στο κρεβάτι...μόνες αγαπημένη μου..τα βράδυα σε αυτό το παράθυρο είναι δύσκολα.. στα 23 έφυγες ο ήρωας μου από ανακοπή και τώρα εσύ μανούλα μου άρρωστη τέσσερα χρόνια μετά.. Όχι δε θα λυγίσω με χρειάζεσαι.. Και εκείνος που υποτίθεται με αγαπάει που έκανα ο όνειρα ότι θα είναι ο άντρας της ζωής μου στα χαμένα..Πονάει τόσο πολύ όλη αυτή η κατάσταση που νομίζω ότι ειναι ένα όνειρο κακό. Είμαι ευάλωτη τώρα αλλά αντιλαμβάνομαι ότι είσαι πολύ λίγος τελικά δεν έχεις καρδια να σταθείς δίπλα σε ένα πρόβλημα. Συνέχισε εσύ την ήρεμη ζωουλα σου αλλά όταν ξανά σταθώ στα πόδια μου μετά από όλα αυτά μη τύχει και εμφανιστεις μπροστά μου. *Είστε άγνωστοι όλοι για μένα όσοι μου απαντάτε αλλά ειλικρινά μερικές απαντήσεις με βοηθάνε πολύ προτιμώ να γράφω εδώ παρά να μιλάω αλλου