ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δε ξέρεις πόσο μπορώ να σε καταλάβω. Είσαι μπερδεμένη και δεν ξέρεις προφανώς τι και ποιος ευθύνεται. Ναι μεν δεν είσαι πια ερωτευμένη,αυτό είναι το μόνο σίγουρο και φυσιολογικο, αλλά δεν φταει η αγάπη σου για το παιδί. Το παιδί φέρνει στην επιφάνεια την αληθινή σχέση που έχουμε με τον σύντροφό μας. Λογικά είχες μια αναγκη να δινεις αγάπη και να μοιράζεσαι όμορφα συναισθήματα με κάποιον . Βρήκες τον άντρα σού και τώρα έχει πάρει τη θέση του σε αυτό,το παιδί. Είναι σαν να μετεφέρες τα συναισθήματα σου σε άλλον άνθρωπο. Δεν είμαι καλή στο να εξηγώ , ελπίζω να πιάνεις τι θέλω να πω. Δεύτερον,όπως ειπώθηκε και παραπάνω αν είδα καλά, πρέπει να καταλάβεις αν αυτή η κατάσταση είναι γενική ή αν νιώθεις έλξη για άλλους πέρα απ' αυτόν. Αν είναι γενικό, τότε μάλλον πρέπει να το δουλέψεις με τον εαυτό σου. Αν όμως το πρόβλημα το χεις με τον άντρα σου συγκεκριμένα μάλλον ισχύουν όσα είπα. Θέλω να σημειώσω επίσης ότι για να βρεθείς σε τέτοια θέση φέρει ευθύνη και αυτός. Μικρή, μεγάλη,εσύ ξέρεις. Αλλά δε φτάνει ποτέ μόνο ο ένας.

Κλασική περίπτωση μεσογειακού ζευγαριού που αποκτά παιδί.Η αγάπη και η προσοχή δινεται ολη στο παιδί.Η μανα προς το παιδί κυρίως και ο πατερας επισης.Η σχεση του ζευγαριού δεν υφισταται πλεον.Απομακρυνεται ο ενας από τον άλλον..ολοένα και περισσοτερο με τον καιρό και την καθημερινοτητα!!Πολύ δυσκολο να ξαναβρεθουν οι ισορροπιες.Οχι ομως αδυνατο.Ειναι θέμα επιθυμίας,διάθεσης...

Θα μπορούσα να γράψω πολλά για την περίπτωση σου, αλλά δεν θα ήθελα να σε επηρεάσω για κανένα λόγο, επειδή δεν είμαι ειδικός! Σου προτείνω να παρακολουθήσεις βίντεο στο youtube, της Θέκλας Πετρίδου και της Δάφνης Καλογεροπούλου, οι οποίες με έχουν βοηθήσει αρκετά, παρακολουθώντας απλά τα βίντεο τους! Ίσως βρεις κάποια απάντηση σε αυτό που σου συμβαίνει! Να ξέρεις πως αν υπάρχει ακόμα Αγάπη αναμεταξύ σας, όλα μπορούν να γίνουν, ακόμη και να αναζωπυρωθεί το πάθος μετά από αρκετά χρόνια! Σου εύχομαι ειλικρινά ότι καλύτερο!!! :-)

Κλασική ιστορία.Δεν είναι λόγω του παιδιού. Και σε ζευγάρια χωρίς παιδιά συμβαίνει μετά από κάποια χρόνια. Αν τώρα όπως γράφεις είστε μαζί από τα 16 σου και δεν έχεις άλλες εμπειρίες, το θεωρώ κατά κάποιο τρόπο φυσιολογική εξέλιξη.

Απο τα 16 μαζι, ο ερωτας πώς να κρατησει δλδ? Ο ερωτας δεν ειναι για παντα, το λεει και η κοινη λογικη, το λενε και οι ειδικοι. Αν φυγει σιγουρα θα σε νοιαξει, υπαρχουν αντικειμενικα πολλοι λογοι. Δε διευκρινιζεις αν η απωλεια ερωτικης επιθυμιας ειναι γενικη ή δε σου βγαινει απλα με τον αντρα σου. Αυτο νομιζω ειναι σημαντικο να απαντηθει για να τεθει η διαγνωση... Αν παντως επαθες μονομανια με το μωρο, για το καλο ολων σας (και του ιδιου του μωρου) χαλαρωσε λιγο.

Συγκρίνεις αγάπη για το παιδί με έρωτα για τον άντρα σου. Τα έχεις μπερδεμένα λίγο. Πάντως δεν ευθύνεται ο ερχομός του παιδιού και η μεγαλύτερη αγάπη που νιώθεις γι' αυτό, για το γεγονός ότι πια δεν είσαι ερωτευμένη.

αν ο ανθρωπος σου φερετε ενταξει προσπάθησε να ερθεις κι σαυτον κοντα ασχέτως το δεσιμο που εχεις με το παιδι σου .................. ειναι φυσιολογικοτατο να αγαπας το παιδάκι σου ................ φερε μια ισορροπία σαυτο αν πιστεύεις πως αξιζει ο αντρας σου ............... εκτός κι αν σε φέρετε άσχημα ..............