ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χωρίσαμε , μιλάμε όμως στο τηλ και στα μύνηματα.Δεν ξέρω πραγματικά πως νιώθω, κάθε βράδυ ενώ τον σκέφτομαι και καμιά.φορα με παίρνουν τα δάκρυα, όταν μιλαμε στο τηλ απλά σκέφτομαι , οκ και γενικά δεν υπάρχει κάποιο συναίσθημα. Τι φάση επιτέλους;Ναι θα τον σκεφτώ τα βράδια κι όταν ξυπνάω και θα μου λείπει κι όταν τον ακούω στο τηλ μου φεύγει όλο αυτό . Την αλήθεια όμως θα την πω. Συνέχεια με κυριεύει η σκέψη κοίτα τι πήγαμε και κάναμε , που χωρίσαμε δηλαδή ..... Έχω ψυχολογικά ΕΕ; Δηλαδή σκέφτομαι ότι δεν θα ήθελα να ξανά κάνω κάτι μαζί του, η ότι πχ αν με φιλήσει δεν θα νιώσω τίποτα , αλλά πραγματικά πιστεύω ότι όλο αυτό το κάνω σαν άμυνα για να μη τον ξανά ερωτευτώ ή επειδή κιόλας ξέρω ότι έχει κάνει κάτι με άλλη και με ξενέρωσε και δεν θέλω να με αγγίζει. Τώρα τον Σεπτέμβρη θα τον δω και πραγματικά δεν ξέρω πως θα είμαστε, απ' τη μια λέω " οκ , σταμάτα να σκέφτεσαι κι ότι γίνει" αλλά απ' τη άλλη δεν μπορώ κιόλας. Δηλαδή κανονίζουμε και πράγματα πχ μπορεί να πάμε μαζί σε φεστιβάλ αλλά δεν είναι σίγουρο ότι θα έρθει, λίγο μου τα μασούσε, μου πρότεινε να μείνω μαζί του, το έριξα άκυρο όμως, μου είπε θα με πάει βόλτα με την καινούρια του μηχανή... Αχ δεν ξέρω δεν ξέρω.... Ενα χάος είναι το κεφάλι μου...Αλλά στο βάθος της καρδιά μου ξέρω τι θέλω αλλά δεν το παραδέχομαι γιατί φοβάμαι...Αυτά, εσείς τι αλλά.;