ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
26.8.2019 | 01:32

Ακουσα μια ιστορια

Ηταν μια φιλη της μητερας μου και ειχε σχεση με εναν τυπο.Αυτος ηθελε να μετακομισει αλλου και το εκανε,εκεινη ειχε αλλον εναν χρονο πανεπιστημιο.Εκεινος την πιεζε να παρατησει το πανεπιστημιο για να παει μαζι του.Φοβοταν οτι θα βρει κανεναν καλυτερο απο αυτον οσο εκεινος ελειπε σε αλλη χωρα.Εκεινη τελικα δεχτηκε,τον παντρευτηκε και το πανεπιστημιο δεν το τελειωσε ποτε.Η μανα μου μου λεει οτι κανεις θυσιες για την πραγματικη αγαπη και της λεω μαλακιες μπορουσε να περιμενει 1 χρονο προφανως δεν την εμπιστευοταν και σκεφτοταν οτι αυτη θα βρει καποιον πιο μορφωμενο μιας και αυτος δεν ειχε πανεπιστημιο.Εγω της λεω ειναι μια θυσια που δεν θα την εκανα ειδικα στην ηλικια των 20 χρονων.Η μανα μου εκανε την ιδια ακριβως μαλακια,εχουν περασει 30 χρονια και ακομα κλαιγεται που δεν πηγε πανεπιστημιο.Φταιω εγω που νευριαζω μετα?
6
 
 
 
 
σχόλια
Αυτό που δεν μπορείτε να κατανοήσετε οι νεώτεροι όταν εκφράζετε τέτοιου είδους επιχειρήματα, είναι ότι πριν από 30 χρόνια εν προκειμένω, υπήρχαν διαφορετικές προτεραιότητες, νοοτροπίες, κοινωνικές επιταγές, απαιτήσεις. Ναι, είχε μάθει από τους γονείς, τους παππούδες και την κοινωνία ότι η μέγιστη αποκατάσταση στη ζωή μιας γυναίκας είναι ο γάμος και η οικογένεια. Στα 20 της χρόνια είχε φάει τόσο κουκί, που μόνο κουκιά μολογούσε, που λέει και η παροιμία.Μπορούσε ναι μεν να διαπραγματευτεί το ένα έτος για να πάρει το πτυχίο της, επέλεξε δε για τους λόγους κοινωνικής αποδοχής που προανέφερα (άσε που δεν ξέρουμε κάτω από ποιες πιέσεις) να μη χάσει τον κελέπουρο τον πατέρα σου, που μπορεί και να 'ναι ο άνθρωπος στην τελική, αλλά δεν είναι αυτός το θέμα μας εδώ. Τώρα, εσύ και το κάθε 20χρονο, έχετε την ευχέρεια να μην διαπραγματευτείτε καν το πτυχίο σας και τις σπουδές σας για "χάρη" ενός γάμου. Θεωρείται αυτονόητο.Σκέφτηκες όμως ποτέ, γιατί έχεις αυτήν την ευχέρεια; Θα σου πω. Γιατί σε μεγάλωσε αυτό το 20χρονο που αναγκάστηκε να θυσιάσει τον αγώνα της για ένα πτυχίο 30 χρόνια πριν, ζει με τις συνέπειες έκτοτε και έκανε ότι μπορεί ώστε να μην έχει τέτοια πλασματικά διλήμματα η κόρη της.Και ενημέρωσε τη μαμά, ότι ακόμη και τώρα μπορεί να πάρει το πτυχίο της αν θέλει.
"Η μανα μου μου λεει οτι κανεις θυσιες για την πραγματικη αγαπη" Όταν βλέπεις τη μάνα να ανάγει τέτοιες καταναγκαστικές επιλογές σε "πραγματική αγάπη" πού το βλέπεις ότι "έκανε ότι μπορεί ώστε να μην έχει τέτοια πλασματικά διλήμματα η κόρη της"; Εγώ βλέπω ότι αντί να κάνει ότι μπορεί για να μην έχει η κόρη της πλασματικά διλήμματα τα αναπαράγει ένα προς ένα ("πραγματική αγάπη" ή σπουδές;) για να απενοχοποιηθεί η ίδια.
Γιατί Μαρία μου, αυτό ήταν η δικαιολογία πριν 30 χρόνια. Αυτό ξέρει, αυτό εμπιστεύεται. Αυτό της λειτουργεί για να δικαιολογήσει πράγματα στον εαυτό της και ποιοι είμαστε εμείς που θα τα κρίνουμε. Και στην τελική η κόρη καλό θα είναι να μην κάνει τις προβολές της πάνω στη μητέρα. Η μητέρα, καθώς και η φίλη μιλούσαν για τις προσωπικές τους ιστορίες, δε νουθετούσαν την κόρη.
Από τη στιγμή που γενικεύει με κορώνες για "πραγματική" αγάπη δεν αναφέρεται μόνο στον εαυτό της, νουθετεί δυστυχώς και θα τα κρίνουμε όσο και να της "λειτουργεί" (που προφανώς ποτέ δεν λειτούργησε εφόσον κλαίγεται), γιατί όπως και να το κάνουμε είναι αδικαιολόγητα.
Scroll to top icon