ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Προσφατα εστειλα μηνυμα σε εναν πρωην, με τον οποιο ειχαμε σχεση πριν 3 χρονια. Ηθελα να μαθω τι κανει και μιας και δεν ειχε ληξει ασχημα το μεταξυ μας, σκεφτηκα οτι δεν θα ειναι κακη ιδεα. Τελοσπαντων μου απαντησε, μου ειπε οτι χαρηκε πολυ που του εστειλα και ειπαμε να κανονισουμε να βγουμε. Βγηκαμε, ολα καλα, ειπαμε τα νεα μας, υπηρχε αρχικα μια μικρη αμηχανια, η οποια σιγα σιγα ξεπεραστηκε. Συνεχισαμε τις εξοδους, μου εδειχνε οτι περναει καλα, και γω το ιδιο κ αρχισα να σκεφτομαι οτι θα ηθελα να ξανακανουμε μια προσπαθεια. Επειδη εκεινος μενει κεντρο κ συνηθως βγαιναμε κεντρο, μου ειχε προτεινει πολλες φορες μετα τις εξοδους μας να μεινω σπιτι του, για να μη γυρναω μονη μου βραδιατικα με το μετρο. Την πρωτη φορα που μου το προτεινε θεωρησα οτι ειναι καλο σημαδι. Δεν εμεινα βεβαια, γιατι μαλλον αιφνιδιαστηκα κ κωλωσα. Δυο τρεις φορες ομως που μου το ξαναπροτεινε δεχτηκα, γιατι ημουν κουρασμενη και δεν ηθελα να γυρισω με μετρο μονη μου-ηξερα κιολας οτι πλεον μενει κ μονος οποτε δεν θα ενοχλουσα κανεναν (νταξει δεχτηκα κ επειδη ηλπιζα οτι μπορει να γινει τιποτα). Απλα αυτο που με προβληματιζε ειναι οτι οσες φορες έμενα στο σπιτι του, εκεινος, με το που μπαιναμε μου εφερνε καθαρα σεντονια για να στρωσω στον καναπε (καθιστωντας σαφες οτι θα κοιμηθω εκει). Νταξει, η αληθεια ειναι οτι επειδη ολο αυτο τον καιρο που βγαιναμε δεν υπηρχε τιποτα ερωτικο στην ατμοσφαιρα (εμφανες τουλαχιστον), δεν περιμενα να μπαιναμε στο σπιτι κ να ελεγε "εχω διπλο κρεβατι, ελα να κοιμηθεις διπλα μου". Τον ξερω δηλαδη και επειδη ειναι λιγο κοτα, δεν θα το εκανε. Αλλα θα μπορουσε εστω να κατσει μαζι μου στο σαλονι μεχρι να παει για υπνο. Αυτος μου εδινε τα σεντονια και μετα καληνυχτα. Το πρωι βεβαια τη μια φορα μου ειχε φτιαξει πρωινο. Απλα τα μηνυματα που μου περναγε ηταν μπερδεμενα. Ναι μεν δεν επεδιωκε να κοιμηθουμε μαζι, αλλα εκανε κ γλυκες κινησεις. Την τελευταια φορα που εμεινα λεω θα παρω την κατασταση στα χερια μου. Την ωρα που ετοιμαζομασταν να κοιμηθουμε μπαινω στο δωματιο του (το οποιο σημειωτεον δεν το ειχα πολυδει, επειδη αυτος καθε φορα με το που φταναμε σπιτι εμπαινε μεσα κ κοιμοταν). Οποτε του λεω "ααα τι μεγαλο κρεβατι που εχεις, και με αφηνεις να κοιμαμαι στον καναπε". Και παρα την ατακαρα που του πεταξα απο την οποια θα μπορουσε να πιαστει και να μου πει "ελα κοριτσαρα μου να κοιμηθουμε αγκαλια" ή εστω "αντε ελα να κοιμηθεις εδω, θα βολευτουμε καπως και οι δυο...μου λεει "καλα αμα θες παω να κοιμηθω στον καναπε κ ελα εσυ να κοιμηθεις εδω". Το ποσο ξενερωσα δεν μπορω να το περιγραψω.Μεχρι που σκεφτηκα και να παρω μετρο να παω σπιτι μου (αλλα ηταν αργα κ ειχε κλεισει κ το μετρο). Του απανταω και γω λοιπον "οχι μη σε ξεβολεψω, κοιμησου εδω". Κ επιστρεφω στον καναπε εγω κ η πληγωμενη μου αυτοεκτιμηση. Ματι δεν εκλεισα. Πιο πολυ γιατι με μπερδευε η συμπεριφορα του. Δεν μπορει ανθρωπε μου να βγαινουμε, να περναμε καλα, να γελαμε, να με καλεις σπιτι σου να κοιμηθω, να μου φτιαχνεις πρωινο και να μην κοιμομαστε μαζι. Δηλαδη οντως με καλεσε απλα απο ευγενεια? Και για ποιο λογο περναει τοσο χρονο με μια πρωην του αν δεν την θελει πισω? Κ στην τελικη σιγουρα εχει καταλαβει οτι εγω θελω, αν δεν θελει, γιατι με παιδευει?