ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
27.8.2019 | 21:47

Αυτά λοιπόν από μένα. .

Γεια σε όλους!τι μπορείς να κάνεις με έναν σύντροφο που κάθε μέρα βγαίνει με ένα φίλο του και εσύ κάθεσαι και περιμένεις στο σπίτι; έχεις παρατήσει τα πάντα για εκείνον για να μένετε μαζί και αυτός σφυρίζει αδιάφορα; Ούτε δουλεύει, ούτε συνεισφερει στο ενοίκιο του σπιτιού απλά λέει ότι σε αγαπάει και όλα θα γίνουν; Όμως αργεί να γυρίσει . μερικές φορές πάει και 2 η ώρα.Παντρεμενοι δεν είμαστε για να του επιβάλλω κάτι αλλά το ότι προτιμά τη παρέα του φίλου του αντί για τη δική μου; Κουράστηκα να κρέμομαι από πάνω του και να εισπράττω αδιαφορια.Δεν έχω φίλους παρά μόνο εκείνον και νιώθω μέρα με τη μέρα πιο δυστυχισμένηΛίνα , 35
11
 
 
 
 
σχόλια
Γεια σου Λίνα. Εγώ πιστεύω ότι δεν φταίει κάπου εκείνος σε όλο αυτό. Το να κάθεσαι να περιμένεις έναν άνθρωπο που βγήκε με έναν φίλο του και συνηθίζει να το κάνει είναι απόλυτα υγείες στο να έχει φίλους και νανβγαινει. Ίσως πρέπει και εσύ να αρχίσεις να κάνεις κάποια χόμπι, να σταματήσεις να τον περιμένεις και να βρεις και εσύ μια φίλη/ο και να βγαίνετε. Και αν παντρεύτητε αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα ξανά βγει, κι όπως σου είπα είναι απόλυτα υγείες αυτό που κάνει. Τι ήθελες; Να τον έχεις κλεισμένο μέσα στο σπίτι και να περνάει χρόνο μόνο μαζί σου; Ξεκίνα κάποια χόμπι αληθεια, όλο αυτό που κάνεις μόνο εσύ θα χάλιεσαι αλλά και εκεινος θα κουραστεί απ' όλο αυτό. Συγνώμη που σου μιλάω τόσο χημα αλλά έτσι είναι.... Ξεκίνα να κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου η και ακόμα καλύτερα συζητά ότι σε προβληματίζει χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα πρέπει να του επιβάλεις κάτι στο να μην κάνει στη ζωή του....
Βάλτου τα 2 πόδια σε ένα παπούτσι.Πιάστον απ'τα αυτιά και εξήγησέ του ότι δεν μπορείς να συνεχίσεις άλλο έτσι.μίλα του και βλέπεις.Αν δέν...σουτάρισμα. απλά.
Και σχετικά με το δεν έχω φίλους κανε το πιο απλό! Βρες ένα χομπυ, θες πιλάτες; Θες αγγειοπλαστική; Οτιδήποτε θα σου άρεσε,πήγαινε χαλαρή και με αυτοπεποίθηση και θα γνωρίσεις εκει άτομα με ευκολία. Κόσμο μπορείς να γνωρίσεις και με ένα απλό σχόλιο του τύπου «α τι ωραιο αυτό το προγραμμα πιλάτες, έχεις ξαναέρθει , πάντα έτσι το κάνει;» (Συγγνωμη για την υπέρ ανάλυση αλλά τέτοιες εξομολογήσεις με κάνουν να πιστεύω ότι τίποτα δεν θεωρείται δεδομένο :) )
Δεν νομιζω οτι χρειάζεται γάμος για να περιμένεις από τον άλλον να πάρει τις ευθύνες του, να συνεισφέρει και να μην σε υπολογίζει και να ζει λες και συμβιώνει με τη μάνα του. Ξέρεις.. ο γιόκας θα βγαίνει και θα ξενυχτά και η μανούλα θα περιμένει να γυρίσει με το φαγητό, τα ρούχα και το νοικοκυριό έτοιμο. Ε έλεος κάπου.
Παντρεμένοι δεν είστε αλλά σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις χρειάζεται να βάζουμε τα όρια μας εξ αρχής. Κακώς τα ανέχεσαι αυτά τόσο καιρό, ωστόσο μπορείς και τώρα να αλλάξεις τη κατάσταση κάνοντας ξεκάθαρο στο σύντροφο σπυ ότι δεν μπορείς να ανέχεσαι αυτή τη συμπεριφορά. Επιπλέον, καλο θα ήταν αντί να κάθεσαι σπίτι να τον περιμένεις να αποκτήσεις και εσυ μια προσωπική ζωή (σε φυσιολογικά πλαίσια όχι σε φαση αντίποινα) γιατί πέρα από σύντροφος είσαι και γυναίκα με δικά της ενδιαφέροντα.
Scroll to top icon