ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μετανιώσω που χώρισα. Πάντα ηταν νευρικός και ζηλιάρης, η κατασταση όμως τον τελευταιο καιρό ειχε φτάσει στο απροχώρητο. Καθολου σεβασμός και εκτίμηση προς το προσωπο μου, αν και δεν εδινα δικαιωματα- προφανως δικες του ανασφαλειες. Μιλουσε ασχημα και συνεχως εκανε φασαρίες , και ενώ του είχα πει να σταματησει δεν το εκανε. Ενιωσα οτι ξεπερνώ τα όρια μου πλέον και ημουν συνεχώς νευρική και στεναχωρημένη. Ετσι χωρισα. Την επομενη μέρα με πήρε τηλ και μιλησα ψυχρά. Την μεθεπόμενη τον βρήκα να περνάει το βραδυ του σε τσατ γνωριμιών(τυχαία σε ένα σαιτ με παιχνιδια που συνηθιζαμε να μπαινουμε μαζί και έχει και τσατ γνωριμιων, δεν μπήκα για να μιλήσω η ιδια ). Βίδωσα, του έστειλα ένα ΄΄ελεος΄΄, μου είπε ''εσυ ελεος΄΄ και τον έκανα απο παντού μπλοκ. Το επομενο πρωί με πηρε 2 φορες, το μεσημέρι 1, αλλα δεν πηρε απαντηση . Απο τότε δεν εχει επικοινωνήσει ούτε εγω φυσικά. Στεναχωριέμαι η αληθεια ειναι γιατι θα ηθελα να ειμαι μαζί του , κυρίως βεβαια προς το παρόν νιωθω καπως πιο ηρεμη γιατι έφυγε ενα ''προβλημα''. Ξέρω όμως οτι η στεναχωρια μου θα μεγαλωσει σε λιγο καιρο που θα αναπολω ομορφες στιγμές. Νομιζω βεβαια οτι επραξα το σωστο , κανοντας τεραστια υπομονη και μη βλέποντας κάποια βελτίωση εμφανή μήνες τώρα. Δεν θέλω να τρέφω ελπίδες οτι θα τα ξαναβρούμε, ούτε εχω σκοπο να κάνω κινηση. Τι πιστευετε ; κοπέλα 21 χρονων.