το εχω γράψει ενα εκατομμύριο φορές σε αυτή τη σελίδα, όταν αφήνεις κάτι πίσω σου είναι σαν να μην έγινε ποτέ, δεν έχεις την ανάγκη να το πεις να το γράψεις να το εξομολογηθεις, Δεν υπάρχει κανένα βάρος να φύγει απο μέσα σου ακόμη. Αυτό σημαίνει "σε άφησα πίσω".Απο τη στιγμή που νιώθεις την ανάγκη να το πεις λοιπόν (συγχώρεσε με για την έκφραση) αλλά παπάρια τον/την άφησες πίσω σου. Και δεν το γράφω για να το παίξω έξυπνος ούτε για να στην πω, αλλά για να ψάξεις μέσα σου να βρεις γιατί κουβαλάς αυτό το βάρος ενώ η λογική σου το αρνείται. Κάνε αυτή την αυτοεξέταση, και προσπάθησε να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου.
29.8.2019 | 18:23
Σε ευχαριστώ
Αυτό που δεν κατάφερα εγώ σε δύο χρόνια το πέτυχες εσύ μέσα σε μια εβδομάδα. Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Νόμιζα ότι φεύγοντας για διακοπές θα ήταν ένα βήμα να πάω παρακάτω, θα γνώριζα κόσμο και θα έβλεπα ότι υπάρχει φως και μετά από εσένα. Το σύμπαν όμως μου έκανε το δώρο να μην μπορέσω να πάω και να έρθω αντιμέτωπη με έναν άνθρωπο που απείχε χιλιόμετρα από αυτόν που τόσο χρόνια θαύμαζα και αγαπούσα. Τίποτα άλλο από ένα ευχαριστώ στις συγκυρίες και κυρίως σε εσένα που με πήρες από το χέρι και μου απέδειξες ότι αυτό το φωτεινό και χαρισματικό πλάσμα δεν ήταν τίποτα άλλο πέρα από ένα προσωπείο. Αυτός ο Αύγουστος ήταν για εμένα ένα διαρκές μάθημα, το ξέρω έχω και εγώ τεράστιο μερίδιο ευθύνης, όμως επιτέλους σε άφησα πίσω μου.
2
