ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήμασταν μόλις στην Πέμπτη Δημοτικού, όταν γνωριστήκαμε..Είχες έρθεις δίπλα μου, ενώ ήμουν απορροφημένη καθώς έπαιζα ένα ηλεκτρονικό παιχνίδικαι ρώτησες απλά το όνομά μου..Έτσι σε αγαπήσα, θα μου πείς χρόνια αργότερα..Είμαστε απλά από το ίδιο χωριό και μένουμε σε διαφορετικές πόλεις..Συναντιόμασταν πάντα καλοκαίρι και Πάσχα..Ήταν ο παιδικός-καλοκαιρινός έρωτας μου..Μόνο αυτόν περίμενα να δω στο χωριό και όταν δεν έρχοταν..η απογοήτευση μεγάλη..Ο δε έρωτας μας, φυσικά, άκρως πλατωνικός..Ούτως ή άλλως ήταν αδύνατο σε ένα μικρό χωριουδάκι,να ανταλλάξουμε πάνω από δυό κουβέντες στα κλεφτά..Και όπως περνούσαν τα χρόνια, χαθήκαμε, γιατί οι επισκέψεις στο χωριό λιγόστευαν και για τους δύο, χρόνο με το χρόνο..Ώσπου ξαφνικά προς το τέλος των φοιτητικών μας χρόνων, συναντηθήκαμε, μακρυά απο το χωριό μας..Και δώσαμε το πρώτο μας φιλί και ολοκληρώσαμε τον έρωτά μας.Όλα αυτά για μόνο μία και μοναδική φόρα..Από τότε επέλεξα να μην σε ξαναδώ.Εσύ όμως ακόμα και σήμερα μου τηλεφωνείς κατά καιρούς,να μάθεις νέα μου, γιατί είμαι ''κάτι άλλο'' για σένα..Καιεγώ λοιπόν, σήμερα, σου ομολογώ, ότι αν και ποτέ δεν σου έχω τηλεφωνήσει από τότε, ότι ένα κομμάτι της καρδιάς μου, πάντα θα σου ανήκει, γιατί στις αναμνήσεις από τα ωραιότερα χρόνια της ζωής μου, είσαι σε όλες πρωταγωνιστής!!