ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είπες στη μαμά ότι θα φύγεις «μ’ αυτόν τον καημό». Ότι δε θα παντρευτώ. Ο καημός ότι είμαι μόνος και δεν έχω σχέση.Θέλω πολύ να σου πω ότι δεν είμαι μόνος. Εδώ και 1 χρόνο ζω με κάποιον που αν τον γνώριζες θα τον συμπαθούσες πολύ. Είναι αστείος όπως εσύ, αλλά με τον δικό του τρόπο. Μαζί του έχω ταξιδέψει, έχω χορέψει, έχω χαρεί, έχω αγαπήσει. Μόνο που εσύ δεν ξέρεις τίποτα από όλα αυτά. Δεν σου τα έχω πει. Είχες πει για κάποιον άλλον ότι γι αυτά τα πράγματα «δε θελεις να ξέρεις». Το σέβομαι.Πραγματικά, κανέναν καημό δεν θα έπρεπε να έχεις. Ο καημός ταιριάζει σε άλλες εποχές. Τότε που δεν μπορούσα να σηκωθώ από την καρέκλα λόγω της θλίψης. Το σώμα μου είχε παραλύσει από την μοναξιά. Και τον φόβο. Τον φόβο ότι θα μείνω μόνος.Μια μέρα στα 22 μου αποφάσισα ότι δεν μου αξίζει αυτό. Δεν μπορούσα να είμαι μόνος και θλιμμένος για μια ζωή επειδή δεν θα σου αρεσαν οι επιλογές μου. Γνώρισα και τότε κάποιον άλλον για τον οποίο πάλι δεν έχεις ιδέα. Ήταν όμως στην αποφοίτησή μου και καμάρωνε κρυφά. Και να ‘μαι τώρα στα 26 μου, χαρούμενος με τη ζωή μου.Απίστευτο θα ακουγόταν σε εκείνο το 20χρονο παιδί, που το παρέλυε η θλίψη, ότι υπάρχει μια ωραία ζωή μπροστά του. Λυπάμαι που δεν μπορείς να δεις τούτη τη ζωή. Ή μάλλον, μπορείς να τη δεις, αν σε κάνω εγώ να τη δεις. Δεν ξέρω, ίσως μια μέρα βρω τη μεγάλη δύναμη να σου ανοίξω την ψυχή μου, που τόσο επιμελώς φρόντισες να κλείσεις.Σε αγαπώ.