ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μένω κατ ανάγκη στο πατρικό μου καθώς ο μισθός είναι προσωρινός και δεν επαρκεί για ενοίκιο.. Ακολουθεί ο χιλιοπαιγμενος διάλογος, μεταξύ εμου και μάνας μου:Που είναι το μπολ με το φαγητό;, ρωτάει "ψάχνοντας''στο ψυγείο..-Εκεί είναι.. - Που;, με ειρωνικό υφος- Άνοιξε τα μάτια σου, εκεί είναι σου λέω.. - Για έλα εσύ να το βρεις, ειρωνικά.. Παράμεριζω ένα μπολ, είναι μπροστά της ακριβώς.. - Νάτο, μπροστά σου είναι κοίταξε λίγο, περιμένεις εγώ να κοιτάξω να σου το βρω κάθε μα κάθε φορά;; - Είσαι αξιολύπητο, με το χαρακτήρα που έχεις, δε θα πας μπροστά, μου απαντάει.. Αμέσως απαξιωτικοι χαρακτηρισμοι..απο κάποιον που έχει μερίδιο ευθύνης για το χαρακτήρα που έχω διαμορφώσει.. Μια σχέση τοξική, που με έχει φθείρει και κουράσει.. Δύσκολο να είσαι σα ξένος με τον ίδιο σου το γονιό..